Αυτό σκέφτομαι συχνά, να μείνω δυνατός να αντέξω, να μην λυγίσω πρέπει να είμαι δυνατός όχι για μένα αλλά για σένα. Για σένα πρέπει να αντέξω να μην πέσω, να μην κλάψω. Όμως η αλήθεια είναι πως λυγίζω κάθε φορά που σε βλέπω, για αυτό δε θέλω να σε βλέπω, δε θέλω να σκέφτομαι. Θέλω να σταματήσω Τον χρόνο στο πριν ή έστω στο εδώ και τώρα. Πονάω που περνάς τόσο δύσκολα πονάω και θυμώνω που χτύπησε εσένα αυτή η 'κατάρα' που λέγεται καρκίνος. Γιατί σε εσένα; Γιατί αφού είσαι τόσο καλή/ος; Γιατί στον άνθρωπο μου; Γιατί;!
Αυτή η μαύρη αρρώστια που τρώει τους ανθρώπους. Σε τρώει σιγά σιγά και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ αυτή η λέξη είναι συνέχεια στο μυαλό μου.
Αφήνομαι, θυμώνω, κλαίω και αρνούμαι να δω τo εδώ και τώρα, να σε δω - να με δω, να γνωρίσω εμένα και εσένα ξανά!
Γιατί; συνέχεια αυτή η ερώτηση μου ξεπηδά από το μυαλό γιατί;;;;
Δεν υπάρχει συνταγή ή έτοιμες λύσεις που μπορεί να δώσει κάποιος σε άτομα τα οποία είναι δίπλα σε "ασθενείς". Κάθε ασθένεια είτε σωματική είτε ψυχική είναι μοναδική, όσο μοναδικό είναι και το άτομο ο ασθενής. Αυτό που είναι ουσιαστικό είναι η αποδοχή της ασθένειας η αποδοχή του συμβάντος. Όσο οδυνηρό όσο επώδυνο και αν είναι. Η αποδοχή του ατόμου που ξεκινάει αυτή τη διαδρομή, η οποία κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει ή μέχρι που θα φτάσει, αποδοχή με θετική στάση! Όταν πολεμάς, δεν πολεμάς κάτι ξένο, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό, Εσένα πολεμάς, αντί να πολεμάς, αποδέξου και φρόντισε με τον τρόπο και όσο μπορείς, εσένα.
Θέλω να σου πω πως σε αγαπώ και είσαι κομμάτι μου, δεν σε πολεμώ σε αποδέχομαι και θα σε φροντίσω.
Το ταξίδι αυτό που το ονομάζουμε Ζωή, έχει πολλά μονοπάτια, άλλοτε δύσβατα γεμάτα σύννεφα, άλλοτε γεμάτο λουλούδια και ήλιο, πάντα όμως το Ουράνιο τόξο βγαίνει, λίγοι το βλέπουν, άλλοι το προσπερνούν.
Εσύ τι θα επιλέξεις να δεις;
Κάθε βήμα είναι και ένα μάθημα, είναι ένα βήμα για να ανακαλύψουμε το λόγο της ύπαρξής μας.
Θα σου πω κάτι που ήδη ξέρεις: Οι άνθρωποι δεν χάνονται όσο είναι στην καρδιά σου και στο μυαλό σου!
Ζήσε και χάρισε χαμόγελα τόσο στον εαυτό σου όσο και στους γύρω σου!
Μείνε δυνατός!
Για να πορευτείς και να ζήσεις το ταξίδι της Ζωής, στάσου με τα μάτια και την καρδιά ανοιχτά, από όποιο μονοπάτι είτε δύσβατο είτε λουλουδάτο περνάς, το Ουράνιο Τόξο θα έρθει, κάτι καινούργιο και όμορφο θα έρθει μείνε δυνατός να το αγκαλιάσεις και να το δεις!
Θα κλείσουμε με ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ» του ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ – εκδόσεις: opera animus:
«Αυτός είναι ο Χρόνος.
Και ο Χρόνος, Αγάπη, είναι ο μόνος που μπορεί να σε βοηθήσει όταν ο πόνος της απώλειας σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν θα μπορέσεις να συνεχίσεις».
Χριστούγεννα… Η περίοδος του χρόνου που μας φέρνει όλους πιο κοντά, μας παρακινεί να σκεφτούμε λίγο περισσότερο με την καρδιά και όχι τόσο με το μυαλό. Μαζί με τα λαμπάκια του δέντρου, γίνονται πιο φωτεινές οι καρδιές μας… Με τη ζεστασιά από το τζάκι, ζεσταίνουν τα λόγια που ανταλλάσσουμε με τους γύρω μας…
Θα ήταν όμορφο και θα έκανε τον κόσμο μας ακόμη πιο όμορφο, αν αυτήν την διάθεσή μας να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε, να έρθουμε πιο κοντά με τους συνανθρώπους μας, να δώσουμε από το υστέρημά μας, να αγκαλιαστούμε περισσότερο, την διατηρούσαμε καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.
Μαζί με τους αγαπημένους μας, μπορούμε να αγκαλιάσουμε λίγο πιο σφιχτά τον εαυτό μας, να τον φροντίσουμε, να αγαπήσουμε όλες τις πτυχές του, να του κάνουμε το δώρο της επαφής μαζί μας. Είναι μία ευκαιρία να αφιερώσουμε χρόνο για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, να ανακαλύψουμε τα δυνατά μας σημεία, τα αποθέματά μας, που μπορούμε να ενθυμούμαστε και να αξιοποιούμε στις δύσκολες στιγμές, όταν χάνουμε την πίστη μας στον εαυτό μας.
Χριστούγεννα λοιπόν… Μια αγκαλιά στον κόσμο, μια αγκαλιά στον εαυτό μας…
Πηγή: psychologos-liotiniki.com
Έφυγες ξαφνικά.
Δεν το θέλω, να πιστέψω πως δε θα σε ξαναδώ, δε θα σε αγγίξω, δε θα είσαι εκεί να με στηρίζεις να μου δίνεις την αγάπη σου χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα, απλά και μόνο επειδή είμαι εγώ.
Δεν μπορώ και δε θέλω να το πιστέψω. Υπάρχεις, ζεις , είσαι εδώ, θα είσαι εδώ, μα έχουμε να ζήσουμε τόσα πολλά ακόμη.
Είχα τόσα πολλά να σου πώ, να ζήσουμε, να κάνουμε μαζί. Δε θυμώνω με το γιατί συνέβη, ούτε ρωτάω πια γιατί έφυγες. Θυμώνω με τον εαυτό μου, που δεν αφιέρωσα περισσότερο χρόνο μαζί σου, που εκείνες τις φορές που έλεγα βαριέμαι ή είμαι κουρασμένη, δεν ήρθα να πάμε μια βόλτα, να παίξουμε, απλά σε άφηνα.
Με εμένα θυμώνω που δεν σε προστάτευσα, δεν σου έδωσα πράγματα, δεν σου έδωσα «τη θέση» στη ζωή μου αλλά και δεν αφιέρωσα τον χρόνο μου σε εσένα.
Ξέρεις πως σε αγαπάω, ξέρω πως με αγαπούσες και με αγαπάς. Στεναχωριέμαι, κλαίω, πονάω, νιώθω άδεια. Σκέφτομαι πως έζησες ελεύθερος, αλλά και πως φοβήθηκες και ήσουν μόνος. Αχ, πονάω αλλά χαίρομαι που σε γνώρισα, μου έμαθες πολλά, μου έμαθες την άνευ όρων αγάπη, τη φροντίδα, τα χάδια, τις αγκαλιές, το παιχνίδι.
Συγγνώμη που δεν έκανα όσα μπορούσα, συγγνώμη που σε άφηνα, Συγγνώμη που δεν ήμουν εκεί για σένα, συγγνώμη που δε σε προστάτευσα.
Συγγνώμη….
Είσαι και θα συνεχίσεις να είσαι στην καρδιά μου και στο μυαλό.
Καλό Ταξίδι Λιοντάρι μου.
Καλό ταξίδι Τζακ.
Υ.Γ.: Η μέρα έχεις 24 ώρες, να βρούμε χρόνο να αφιερώνουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα, να γελάμε και να περνάμε ποιοτικό χρόνο χωρίς καβγάδες, αλλά χαμόγελα, αγκαλιές και βόλτες. Κανείς δεν ξέρει πότε θα «φύγει», ας αδράξουμε τη στιγμή για να ζει αιώνια μέσα μας, στην καρδιά και στο μυαλό μας.
Το αφιερώνω σε όλους όσους έφυγαν Βιαστικά από κοντά μας.
Στον Στέλιο,
Στον Απόστολο, τη Λεβεντιά μου
Στο Αγαπημένο μου Λιοντάρι, τον Τζακ μου.
Αποστολία Ευρ. Χαρμάνη MA, MSc, PhD©
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας- Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια,
Ειδική Παιδαγωγός
Σε κάποιο βαθμό, μερικές από αυτές τις δηλώσεις μπορεί να είναι αληθινές. Είναι όμως πιθανό να υποκινήσουμε αυτά τα αποτελέσματα; Και αν αυτά τα αποτελέσματα είναι το έμφυτο αποτέλεσμα της κατανάλωσης αυτών των τροφών, μπορείτε να δείτε πώς μπορούμε να ενισχύσουμε αυτά τα αποτελέσματα με τη δύναμη των προσδοκιών μας;
Το φαινόμενο placebo δεν είναι κάποιο σπάνιο και ασυνήθιστο δημιούργημα.
Η εμφάνισή του είναι αρκετά συνηθισμένη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι 35 έως 45 τοις εκατό όλων των συνταγογραφούμενων φαρμάκων μπορεί να οφείλουν την αποτελεσματικότητά τους στη δύναμη του εικονικού φαρμάκου και ότι 67 τοις εκατό όλων των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπως θεραπείες πονοκέφαλου, φάρμακα για το βήχα και κατασταλτικά της όρεξης, επίσης βασίζονται στο εικονικό φάρμακο. Σε μερικές μελέτες η ανταπόκριση στα εικονικά φάρμακα είναι τόσο υψηλή που αγγίζει το 90 τοις εκατό.
Με εκπλήσσει το γεγονός ότι πολύ λίγοι στην επιστημονική κοινότητα έχουν κάνει την προφανή συσχέτιση μεταξύ της ισχύος του εικονικού φαρμάκου και της τροφής. Πράγματι, το φαινόμενο placebo ενσωματώνεται στη διατροφική διαδικασία. Είναι βαθιά παρόν σε καθημερινή βάση κάθε φορά που τρώμε. Είναι σαν να καλείτε μια συνταγή στο δικό σας φαρμακείο διατροφής. Αυτό που πιστεύουμε μεταφράζεται αλχημικά στο σώμα μέσω των νευρικών οδών, του ενδοκρινικού συστήματος, της κυκλοφορίας των νευροπεπτιδίων, του ανοσοποιητικού δικτύου και του πεπτικού συστήματος.
Μπορείτε να δείτε τη σημασία του εσωτερικού σας κόσμου όταν πρόκειται για το μεταβολισμό ενός γεύματος; Είστε έτοιμοι να φέρετε τον πιο ευτυχισμένο και πιο χαλαρό εαυτό σας στο τραπέζι;
Λατρεύω να ακούω τις σκέψεις και τις ιδέες σας. Απαντήστε εδώ και μοιραστείτε τις δικές σας ιστορίες σχετικά με τη δύναμη του νου να επηρεάσει ένα γεύμα.
Με τους θερμούς μου χαιρετισμούς,
Marc David
Ιδρυτής, Ινστιτούτο Ψυχολογίας της Διατροφής
Πηγή: psychologyofeating.com
Σ’ αγαπώ ,
Όχι μονό γι’ αυτό που είσαι
Αλλά γι’ αυτό που είμαι
Όταν είμαι μαζί σου.
Σ’ αγαπώ ,
Όχι μονό γι’ αυτό που
Κατάφερες να κανείς τον εαυτό σου
Αλλά γι’ αυτό που
Κανείς εμένα.
Σ’ αγαπώ
Για το κομμάτι του εαυτού μου
Που εσύ βγάζεις.
Σ’ αγαπώ
Γιατί βάζεις το χέρι σου
Πάνω στην αναστατωμένη καρδιά μου
Και διαλύεις
Όλα τα χαζά, αδύναμα πράγματα
Που δεν μπορείς παρά να τα δεις
Αμυδρά εκεί μέσα
Και γιατί βγάζεις
στο φως
όλα τα όμορφα υπάρχοντα
που κανείς άλλος δεν έψαξε αρκετά
ώστε να τα βρει.
Σ’ αγαπώ
Επειδή με βοηθάς να χτίσω
Από τα υλικά της ζωής μου
Όχι μια ταβέρνα
Αλλά έναν ναό
Γιατί κάνεις την δουλειά
Της καθημερινότητάς μου
αντί να αποτελεί μομφή
ένα τραγούδι.
Σ' αγαπώ
Επειδή έχεις κάνει
Περισσότερα από οποιαδήποτε πίστη
Θα μπορούσε να έχει καταφέρει
Ώστε να γίνω καλύτερος
Και περισσότερο απ' ότι κάθε μοίρα
Θα μπορούσε να έχει καταφέρει
Ώστε να γίνω ευτυχισμένος.
Το έκανες
Χωρίς ένα άγγιγμα,
Χωρίς μια λέξη,
Χωρίς ένα σημάδι.
Το έκανες
Με το να είσαι απλά ο εαυτός σου.
Ίσως αυτό
σημαίνει το να είσαι φίλος,
τελικά.
Πηγή: bination.wordpress.com
Το Εντελέχεια είναι ένας «πολυχώρος» με κατεύθυνση προς την απόκτηση ποιότητας ζωής, ψυχικής ανάτασης, σωματικής υγείας και ευεξίας και προς την ανάπτυξη υγιών διαπροσωπικών σχέσεων, επαφής, αυτογνωσίας.