- 2414003141
- info@enteleheia.com.gr
Αυτογνωσία (68)
Η διαρκής διαδικασία γνώσης και αποδοχής του εαυτού
Ανθοϊάματα και οι στόχοι σας για το 2018
Written by Νατάλια Μαρίνκοβιτς
Τα ανθοϊάματα μπορεί να είναι πιστοί σας σύμμαχοι στο να καταφέρετε αυτά που έχετε βάλει για στόχους στο 2018. Δοκιμάστε φέτος:
Wedding Bush: Δέσμευση στο να αλλάξω συνήθειες
Five Corners: Ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και πρόληψη του αυτό-σαμποτάζ
Peach Flowered Tea-Tree: «Δεν μπορώ να αντισταθώ στα γλυκά!» - διαχείριση πρόσληψης ζάχαρης
Walnut: Το άνθος της νέας αρχής.
Cerato: Εµπιστoσύνη τον εαυτό μας, στη δύναμη της εσωτερικής φωνής.
Larch: Ικανότητα να τολμώ και να επιτυγχάνω πράγµατα που επιθυµώ.
Μιλήστε με τον θεραπευτή σας ή καλέστε μας στο 2414003141.
Μια φορά και σε κανένα καιρό, ήταν μια Μικρή Ψυχή, που είπε στον Θεό: "Ξέρω Τι Είμαι!" και ο Θεός είπε: "Αυτό είναι υπέροχο! Τι Είσαι;" και η Μικρή Ψυχή φώναξε: "Είμαι το Φως!"
O Θεός χαμογέλασε πλατιά, "Πολύ σωστά!" αναφώνησε, "Είσαι το Φως."
Η Μικρή Ψυχή ήταν τόσο χαρούμενη που κατάλαβε, αυτό που όλες οι ψυχές που βρίσκονταν στο Βασίλειο, ήταν εκεί για να το καταλάβουν.
"Ουάου! Τέλεια!" Είπε η Μικρή Ψυχή.
Σύντομα όμως, το ότι κατάλαβε Τι Είναι, δεν της ήταν αρκετό.
Η Μικρή Ψυχή ένοιωσε εσωτερική αναταραχή και τώρα ήθελε να γίνει αυτό το οποίο ήταν.
Έτσι, η Μικρή Ψυχή ξαναπήγε στο Θεό (το οποίο δεν είναι κακή ιδέα για όλες τις Ψυχές που θέλουν να γίνουν Αυτό που Πραγματικά Είναι) και είπε: "Γεια σου Θεέ! Τώρα που ξέρω Τι Είμαι, είναι εντάξει για μένα και να Γίνω Αυτό που Είμαι;"
Και ο Θεός είπε: "Εννοείς ότι θέλεις να γίνεις αυτό που είσαι ήδη;"
"Χμ," απάντησε η Μικρή Ψυχή, "είναι άλλο πράγμα να ξέρω Τι Είμαι και τελείως διαφορετικό πράγμα, το να Είμαι Πραγματικά Αυτό. Θέλω να νοιώσω πώς είναι να είσαι το Φως!"
"Μα είσαι ήδη το Φως." Επανέλαβε ο Θεός, χαμογελώντας ξανά.
"Ναι, μα θέλω να μάθω πώς είναι, το να το νοιώθω!" ξεφώνησε παρακλητικά η Μικρή Ψυχή.
"Καλώς," είπε ο Θεός κρυφογελώντας, " Θα 'πρεπε να το ξέρω. Πάντα σου άρεσε η περιπέτεια."
Τότε η έκφραση του Θεού άλλαξε. "Μόνο, που υπάρχει ένα ζήτημα..."
"Τι είναι;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή.
"Δυστυχώς, δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο το Φως. Βλέπεις, δεν έχω δημιουργήσει τίποτα άλλο από αυτό που είσαι κι έτσι, δεν υπάρχει για σένα εύκολος τρόπος να βιώσεις τον εαυτό σου σαν Αυτό που Είσαι, εφ' όσον δεν υπάρχει τίποτα που να μην Είσαι."
"Εέεε;" είπε η Μικρή Ψυχή, που τώρα ήταν λίγο μπερδεμένη.
"Σκέψου το έτσι," είπε ο Θεός. "Είσαι σαν ένα κερί μέσα στον Ήλιο. Βρίσκεσαι μέσα σ' αυτόν, μαζί με εκατομμύρια, δισεκατομμύρια άλλα κεριά που αποτελούν τον Ήλιο. Και ο Ήλιος, δεν θα ήταν ο Ήλιος, χωρίς εσένα. Ούτε θα ήταν Ήλιος, χωρίς κάποιο από τα κεριά του... δεν θα υπήρχε καθόλου Ήλιος, γιατί δεν θα έλαμπε τόσο αστραφτερά. Παρ' όλα αυτά, πώς να διακρίνεις τον εαυτό σου σαν Φως, εφ' όσον είσαι μέσα στο Φως; Αυτό είναι το θέμα."
"Πολύ καλά," αναθάρρεψε η Μικρή Ψυχή, "Εσύ είσαι ο Θεός. Σκέψου κάτι!"
Γι' άλλη μια φορά ο Θεός χαμογέλασε. "Το έχω σκεφτεί ήδη" είπε. "Εφ' όσον δεν μπορείς να νοιώσεις τον εαυτό σου σαν Φως, όσο είσαι μέσα στο Φως, θα σε περιβάλλω λοιπόν με σκοτάδι."
"Τι είναι το σκοτάδι;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή.
Ο Θεός απάντησε: "Είναι αυτό που δεν είσαι."
"Θα το φοβάμαι το σκοτάδι;" κλαψούρισε η Μικρή Ψυχή.
"Μόνο αν επιλέξεις να το φοβάσαι." απάντησε ο Θεός. "Δεν υπάρχει τίποτα πραγματικά να φοβάσαι, εκτός αν το αποφασίσεις ότι υπάρχει. Καταλαβαίνεις; Το επινοείς. Υποκρίνεσαι."
"Άααα! Έτσι!" είπε η Μικρή Ψυχή, που ένοιωθε ήδη καλύτερα.
Κατόπιν, ο Θεός εξήγησε, ότι για να έχουμε την εμπειρία οποιουδήποτε πράγματος, θα πρέπει να εμφανιστεί το ακριβώς αντίθετο.
"Είναι μεγάλο δώρο", Είπε ο Θεός, "γιατί χωρίς αυτό, δεν θα μπορούσες να γνωρίζεις πώς είναι το οτιδήποτε. Δεν θα μπορούσες να γνωρίζεις το Ζεστό, χωρίς το Κρύο, το Πάνω χωρίς το Κάτω, το Γρήγορο χωρίς το Αργό. Δεν θα μπορούσες να γνωρίζεις Αριστερό χωρίς Δεξί, Εδώ χωρίς Εκεί, Τώρα χωρίς Τότε. Γι' αυτό, όταν θα βρεθείς να περιβάλλεσαι απ' το σκοτάδι, μην τινάζεις τη γροθιά σου και μην υψώνεις την φωνή σου αναθεματίζοντας το σκοτάδι. Απλά να είσαι το Φως μέσα στο σκοτάδι, χωρίς να παραφρονείς. Τότε θα ξέρεις τι Πραγματικά Είσαι, καθώς και όλοι οι άλλοι επίσης. Άσε το Φως σου να λάμψει, ώστε όλοι να γνωρίζουν πόσο εξαιρετικό είσαι!"
"Δηλαδή εννοείς, ότι δεν πειράζει να δείχνω και στους άλλους πόσο εξαιρετικό Είμαι;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή.
"Βεβαίως! Δεν πειράζει καθόλου!" Ο Θεός ξαναχαμογέλασε. "Να θυμάσαι όμως, -εξαιρετικό- δεν σημαίνει -καλύτερο-. Ο καθένας είναι εξαιρετικός, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο! Παρ' όλα αυτά, πολλοί άλλοι το έχουν ξεχάσει αυτό. Θα καταλάβουν και για τους ίδιους, ότι δεν πειράζει να είναι εξαιρετικοί, μόνο όταν εσύ καταλάβεις ότι δεν πειράζει να είσαι εξαιρετικό."
"Ουάου", είπε η Μικρή Ψυχή, χορεύοντας και χοροπηδώντας και γελώντας με χαρά. "Μπορώ να είμαι τόσο εξαιρετικό, όσο θέλω εγώ να είμαι!"
"Ναι και μπορείς ν' αρχίσεις αμέσως τώρα" είπε ο Θεός, που χόρευε, χοροπηδούσε και γελούσε μαζί με τη Μικρή Ψυχή. "Ποιό μέρος του εξαιρετικού θέλεις να είσαι;"
"Ποιό μέρος του εξαιρετικού;" επανέλαβε η Μικρή Ψυχή. "Δεν καταλαβαίνω."
"Καθώς έλεγα," εξήγησε ο Θεός, "το να είσαι το Φως είναι εξαιρετικό και το να είσαι εξαιρετικός, έχει πολλούς τομείς. Είναι εξαιρετικό το να είσαι καλόκαρδος. Είναι εξαιρετικό το να είσαι δημιουργικός. Είναι εξαιρετικό το να είσαι υπομονετικός. Μπορείς να σκεφτείς άλλους τρόπους που μπορείς να είσαι εξαιρετικός;"
Η Μικρή Ψυχή έμεινε σιωπηλή για λίγο. "Μπορώ να σκεφτώ πολλούς τρόπους να είναι κάποιος εξαιρετικός!" αναφώνησε μετά η Μικρή Ψυχή. "Είναι εξαιρετικό να είσαι εξυπηρετικός. Είναι εξαιρετικό να μοιράζεσαι. Είναι εξαιρετικό να είσαι φιλικός. Είναι εξαιρετικό να σέβεσαι τα αισθήματα των άλλων!"
"Ναι!" συμφώνησε ο Θεός "Και μπορείς να είσαι όλα αυτά τα πράγματα μαζί, ή όποιο μέρος τού εξαιρετικού επιθυμείς εσύ να είσαι, οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό σημαίνει να είσαι το Φως."
"Ξέρω τι θέλω να είμαι, ξέρω τι θέλω να είμαι!" ανακοίνωσε η Μικρή Ψυχή με μεγάλο ενθουσιασμό. "Θέλω να είμαι το μέρος του εξαιρετικού που συγχωρεί. Δεν είναι εξαιρετικό το να συγχωρείς;"
"Μα και βέβαια," επιβεβαίωσε ο Θεός τη Μικρή Ψυχή. "Είναι πολύ εξαιρετικό."
"Εντάξει" είπε η Μικρή Ψυχή. "Αυτό είναι που θέλω να είμαι. Θέλω να είμαι αυτός που συγχωρεί. Έτσι θέλω να βιώσω την εμπειρία του εαυτού μου."
"Πολύ καλά" είπε ο Θεός, "υπάρχει όμως κάτι που πρέπει να ξέρεις."
Η Μικρή Ψυχή, γινόταν τώρα λίγο ανυπόμονη. Έμοιαζε πάντα να υπάρχει κάποιο μπέρδεμα. "Τι είναι αυτό;" ρώτησε αναστενάζοντας η Μικρή Ψυχή.
"Δεν υπάρχει κανείς που να μπορείς να τον συγχωρήσεις."
"Κανείς;" Η Μικρή Ψυχή μετά βίας μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε ειπωθεί.
"Κανείς!" Επανέλαβε ο Θεός. "Οτιδήποτε έχω δημιουργήσει είναι Τέλειο. Δεν υπάρχει ούτε μία και μοναδική Ψυχή σε όλη τη δημιουργία, λιγότερο Τέλεια από σένα. Κοίτα γύρω σου."
Τότε ήταν που η Μικρή Ψυχή αντιλήφθηκε ένα τεράστιο πλήθος που είχε μαζευτεί. Ψυχές είχαν έρθει από πολύ μακριά, απ' όλο το Βασίλειο, γιατί είχε ακουστεί, ότι η Μικρή Ψυχή είχε αυτή την απίθανη συζήτηση με τον Θεό και όλοι ήθελαν ν' ακούσουν αυτά που λέγονταν.
Βλέποντας τις αμέτρητες άλλες Ψυχές που είχαν μαζευτεί εκεί, η Μικρή Ψυχή κατάλαβε ότι έπρεπε να συμφωνήσει.
Καμιά δεν φαινόταν λιγότερο Μεγαλειώδης, ή λιγότερο Τέλεια από την ίδια. Τόσο ήταν το δέος για τις Ψυχές που ήταν γύρω της και τόσο λαμπερό το Φως τους, που μετά βίας μπορούσε να τις αντικρίζει.
"Ποιόν, λοιπόν, να συγχωρήσεις;" ρώτησε ο Θεός.
"Ωωω! Θεέ μου, έτσι που πάει το πράγμα δεν είναι καθόλου ευχάριστο!" παραπονέθηκε η Μικρή Ψυχή. "Ήθελα να βιώσω τον εαυτό μου σαν κάποιον που συγχωρεί. Θέλω να γνωρίσω πως είναι να είσαι αυτό το μέρος του εξαιρετικού."
Και η Μικρή Ψυχή, έμαθε πώς πρέπει να είναι, όταν νοιώθεις θλιμμένος.
Τότε ήταν που ξαφνικά, μια Φιλική Ψυχή προχώρησε μπροστά από το πλήθος. "Μην ανησυχείς Μικρή Ψυχή" είπε η Φιλική Ψυχή, "εγώ θα σε βοηθήσω."
"Αλήθεια, θα το κάνεις;" η Μικρή Ψυχή αναθάρρησε. "Μα τι μπορείς να κάνεις;"
"Μπορώ να σου δώσω κάποιον να συγχωρήσεις!"
"Μπορείς;"
"Βεβαίως!" είπε κεφάτα η Φιλική Ψυχή. "Μπορώ να έρθω στην επόμενή σου ζωή και να σου κάνω κάτι για να με συγχωρήσεις."
"Μα γιατί; Για ποιο λόγο θα το έκανες αυτό;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή. "Εσύ, που είσαι ένα Όν απόλυτης Τελειότητας! Εσύ, που δονείσαι με τόση ταχύτητα, που δημιουργεί ένα Φως τόσο λαμπερό, που μετά βίας μπορώ ν' αντικρίσω! Τι θα μπορούσε να σου προκαλέσει το να θέλεις να επιβραδύνεις τη δόνησή σου σε τέτοια ταχύτητα, ώστε να γίνει το Φως σου σκοτεινό και πηχτό; Ποια θα ήταν η αιτία να θέλεις -εσύ που είσαι τόσο ανάλαφρη και χορεύεις πάνω στ' αστέρια και κινείσαι μέσα σε όλο το Βασίλειο με τη ταχύτητα της σκέψης- να έρθεις στη ζωή μου και να κάνεις τον εαυτό σου τόσο βαρύ, ώστε να μπορέσεις να κάνεις κάτι τόσο κακό;"
"Είναι πολύ απλό," είπε η Φιλική Ψυχή. "Θα το έκανα γιατί Σ' Αγαπώ."
Η Μικρή Ψυχή Φάνηκε να εκπλήσσεται από την απάντηση.
"Μην εκπλήσσεσαι," είπε η Φιλική Ψυχή. "Έχεις κάνει το ίδιο πράγμα για μένα. Δεν θυμάσαι; Έχουμε χορέψει μαζί, εσύ κι εγώ, πολλές φορές. Διά μέσω των αιώνων και όλων των εποχών έχουμε χορέψει. Κατά τη διάρκεια όλων των καιρών έχουμε διασκεδάσει μαζί. Απλά δεν θυμάσαι. Έχουμε υπάρξει και οι δύο μαζί το Παν. Έχουμε υπάρξει το Πάνω και το Κάτω του, το Αριστερό και το Δεξί του, το Εδώ και το Εκεί του, το Τώρα και το Τότε του. Έχουμε υπάρξει το Αρσενικό και το Θηλυκό, το Καλό και το Κακό, και οι δύο μαζί έχουμε υπάρξει το Θύμα και ο Θύτης του."
"Όπως καταλαβαίνεις, έχουμε ξαναβρεθεί μαζί εσύ κι εγώ πολλές φορές από πριν. Ο καθένας φέρνει στο άλλον, αυτήν ακριβώς την τέλεια ευκαιρία, ώστε να εκφραστεί και να βιώσει την εμπειρία Αυτού που Πραγματικά Είναι. Και έτσι, θα έρθω στην επόμενη ζωή σου και θα είμαι ο 'Κακός' αυτή τη φορά. Θα σου κάνω κάτι τόσο απαίσιο, οπότε μπορείς να αποκτήσεις την εμπειρία του εαυτού σου ως Αυτός που Συγχωρεί."
"Μα τι θα κάνεις;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή λίγο ανήσυχα, "που θα είναι τόσο απαίσιο;"
"Κάτι θα σκεφτούμε", απάντησε η Φιλική Ψυχή σπινθηρίζοντας.
Μετά η Φιλική Ψυχή φάνηκε να σοβαρεύει και είπε με ήσυχη φωνή "Ξέρεις, έχεις δίκιο σ' ένα πράγμα."
"Ποιό είναι αυτό;" θέλησε να μάθει η Μικρή Ψυχή.
"Θα πρέπει να επιβραδύνω την δόνησή μου και να γίνω πολύ βαριά, ώστε να καταφέρω να κάνω αυτό, 'το όχι και τόσο καλό πράγμα'. Θα πρέπει να υποκριθώ, ότι είμαι κάτι τελείως διαφορετικό από τον εαυτό μου. Γι' αυτό, δεν έχω παρά μόνο μία χάρη να σου ζητήσω σαν αντάλλαγμα."
"'Ωω, οτιδήποτε, οτιδήποτε!" ξεφώνησε η Μικρή Ψυχή και άρχισε να χορεύει και να τραγουδάει, "Θα γίνω αυτός που συγχωρεί, θα γίνω αυτός που συγχωρεί!"
"Τότε η Μικρή Ψυχή παρατήρησε, ότι η Φιλική Ψυχή παρέμενε πολύ σιωπηλή."
"Τι συμβαίνει;" ρώτησε η Μικρή Ψυχή. "Τι μπορώ να κάνω για σένα; Εσύ είσαι ένας Άγγελος που προθυμοποιείσαι να κάνεις αυτό το πράγμα για μένα!"
"Φυσικά! Αυτή η φιλική Ψυχή είναι ένας Άγγελος!" διέκοψε ο Θεός. "Όλοι είναι! Πάντα να θυμάσαι: Δεν σου έχω στείλει τίποτα, παρά μόνον Αγγέλους’’. και χαμογέλασε.
Κι έτσι η Μικρή Ψυχή ήθελε περισσότερο από ποτέ, να ικανοποιήσει το αίτημα της Φιλικής Ψυχής.
"Τι μπορώ να κάνω για σένα;" την ξαναρώτησε.
"Τη στιγμή εκείνη που θα σε κατακεραυνώσω και θα σε πλήξω," απάντησε η Φιλική Ψυχή, "τη στιγμή που σου κάνω το χειρότερο που θα μπορούσες να φανταστείς, εκείνη ακριβώς τη στιγμή..."
"Ναι;" η Μικρή Ψυχή διέκοψε, "Ναι...;"
"Θυμήσου Ποιός Πραγματικά Είμαι!"
"Ώω! Μα ναι!" φώναξε συγκινημένη η Μικρή Ψυχή, "στο υπόσχομαι! Πάντα θα σε θυμάμαι, όπως ακριβώς σε βλέπω εδώ αυτή τη στιγμή!"
"Πολύ καλά," είπε η Φιλική Ψυχή, "γιατί, όπως καταλαβαίνεις, θα έχω προσπαθήσει τόσο σκληρά για να υποκριθώ, που θα έχω ξεχάσει Ποιός Πραγματικά Είμαι και ίσως να μην μπορέσω να θυμηθώ για πάρα πολύ καιρό. Και αν ξεχάσω Ποιός Είμαι, ίσως ακόμα κι εσύ ξεχάσεις Ποιός Είσαι και τότε θα είμαστε και οι δύο χαμένοι. Οπότε θα χρειαστούμε μια άλλη Ψυχή να έρθει για να ξαναθυμήσει και στους δυό μας Ποιοί Είμαστε."
"Όχι, δεν θα χαθούμε!" υποσχέθηκε η Μικρή Ψυχή ξανά. "Θα σε θυμηθώ! Και θα σ' ευχαριστήσω που μου πρόσφερες αυτό το δώρο - την ευκαιρία να βιώσω τον εαυτό μου, ως Αυτός ο οποίος Είμαι."
Έτσι, η συμφωνία είχε γίνει. Η Μικρή Ψυχή προχώρησε σε μία νέα ζωή, συγκινημένη που είναι το φως, το οποίο ήταν τόσο εξαιρετικό και ενθουσιασμένη που είναι το μέρος του εξαιρετικού που ονομάζεται Συγχώρεση.
Και η Μικρή Ψυχή περίμενε με ανυπομονησία, να καταφέρει να βιώσει την εμπειρία του εαυτού της μέσα από τη Συγχώρεση και να ευχαριστήσει όποια άλλη Ψυχή το έκανε εφικτό.
Και κατά τη διάρκεια όλων των στιγμών αυτής της νέας ζωής, όποτε μία νέα Ψυχή εμφανιζόταν στο προσκήνιο, είτε αυτή η νέα Ψυχή έφερνε χαρά, είτε λύπη - και ιδιαίτερα αν έφερνε λύπη - η Μικρή Ψυχή, σκεφτόταν αυτό που είχε πει ο Θεός.
"Πάντα να θυμάσαι," ο Θεός είχε χαμογελάσει, "δεν σου έχω στείλει τίποτα, παρά μόνον Αγγέλους."
Από το βιβλίο «Συζήτηση με το Θεό» του συγγραφέα Neale Donald Walsch, εικoνογράφηση Frank Riccio.
Μετάφραση στα ελληνικά Εβίτα
Και στα αγγλικά
Χριστούγεννα & Πρωτοχρονιά: Χαρά ή Μελαγχολία;
Written by Ασημίνα Ερκετζίκη
Οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ταυτίζονται με χαρά, αγάπη και προσφορά στους αγαπημένους μας ανθρώπους. Αγοράζουμε δώρα, στολίζουμε τα σπίτια μας ετοιμάζοντάς τα για να υποδεχτούμε συγγενείς και φίλους και φοράμε τα γιορτινά μας. Οι δρόμοι αυτές τις μέρες είναι γεμάτοι φώτα, λαμπερά αστέρια και πολύχρωμες γιρλάντες και στα καταστήματα ακούγονται χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Τα Χριστούγεννα μας δίνουν την ευκαιρία να περάσουμε όμορφα, να προσφέρουμε στους άλλους, να βρεθούμε με αγαπημένα πρόσωπα, να ξεκουραστούμε και να χαρούμε το εορταστικό κλίμα. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά άτομα που δυσκολεύονται να βιώσουν αυτό το κλίμα των Χριστουγέννων και νιώθουν έντονη μελαγχολία και μοναξιά.
Τι προκαλεί τη μελαγχολία των Χριστουγέννων και πως μπορούμε να την αποφύγουμε ή να την αντιμετωπίσουμε;
Η μελαγχολία τις μέρες των Χριστουγέννων είναι ένα φαινόμενο που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και μπορεί να έχει διάφορες αιτίες.
• Σύνδρομο της Εποχιακής Συναισθηματικής Διαταραχής
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θλίβονται κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, όταν η διάρκεια της ημέρας είναι μικρότερη και συνεπώς η ηλιοφάνεια λιγότερη και παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης και μελαγχολίας.
Τι να κάνω;
Όταν νιώσετε ότι η διάθεσή σας «χαλάει» συστηματικά κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, ζητήστε συμβουλή από έναν ειδικό (ψυχίατρο ή ψυχολόγο) για να σας προσφέρει επαγγελματική βοήθεια για την πρόληψη της Εποχιακής Συναισθηματικής Διαταραχής και για να σας προτείνει αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισής της.
• Στρες, κούραση και κακή διαχείριση του χρόνου
Τις ημέρες των Χριστουγέννων παρατηρείται σε πολλούς ανθρώπους αυξημένο επίπεδο στρες και κούρασης. Οι αυξημένες απαιτήσεις που επιβάλλει συνήθως το ίδιο το άτομο στον εαυτό του και σχετίζονται μεταξύ άλλων με αγορές και προετοιμασίες για φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις έχουν ως αποτέλεσμα ένα αυξημένο επίπεδο έντασης που πολύ γρήγορα ξεπερνάει το όριο του «δημιουργικού άγχους» και γίνεται αρνητικό στρες. Το αρνητικό στρες έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη διάθεση και στη λειτουργικότητα του ανθρώπου που το βιώνει με συνέπεια τη μείωση της αυτοεκτίμησής του. Αποτέλεσμα είναι, μέσα από έναν φαύλο κύκλο, να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το άγχος και η δυσλειτουργικότητα του ανθρώπου και να γίνεται εντονότερη η αρνητική του διάθεση. Ακόμα, ιδιαίτερα οι γυναίκες, τείνουν να προγραμματίζουν πολύ περισσότερες δουλειές και δραστηριότητες από ότι είναι εφικτό να διεκπεραιώσουν στο χρόνο που διαθέτουν. Συνεπώς δημιουργείται αρνητικό στρες και μη λειτουργική διαχείριση του χρόνου με αποτέλεσμα να «χαλάει» η διάθεση.
Τι να κάνω;
• Θέστε ρεαλιστικούς στόχους όσον αφορά το «τι είναι εφικτό» να κάνετε στο χρόνο που διαθέτετε.
• Βάλτε προτεραιότητες - αναρωτηθείτε τι είναι πραγματικά πιο σημαντικό για εσάς.
• Οργανωθείτε κατάλληλα.
• Οργανώστε το χρόνο σας ανάλογα με τις ανάγκες σας και σε συνάρτηση με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.
• Κάντε λίστες με δραστηριότητες και υποχρεώσεις ανάλογα με το πόσο σημαντικές είναι. Πρώτα να κάνετε τα σημαντικά και υποχρεωτικά (και όχι τα πιο εύκολα …) και στη συνέχεια να διαγράψετε ό, τι έχει ολοκληρωθεί.
• Μοιραστείτε τις δουλειές με το σύντροφο και τα παιδιά σας.
• Θυμηθείτε ότι όταν καλείτε φίλους ή συγγενείς στο σπίτι σας, ο κυριότερος σκοπός είναι να περάσετε όμορφα και όχι να παρουσιάσετε ένα τέλειο σπίτι, ένα φανταστικό μπουφέ ή μία υπέροχη οικογένεια.
• Κρατήστε χρόνο και αγάπη για τον εαυτό σας για να μπορέσετε να προσφέρετε και στους γύρω σας.
• Βρείτε τη δική σας ισορροπία ανάμεσα στις διάφορες υποχρεώσεις και τις ευχάριστες για σας δραστηριότητες και την ξεκούραση.
• Μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και προσδοκίες
Μία ακόμη αιτία για την εμφάνιση μελαγχολικής διάθεσης κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι τείνουν να έχουν μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και προσδοκίες ιδιαίτερα αυτή την εποχή. Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα Χριστούγεννα προβάλλεται η εικόνα πλήρους ευτυχίας των ανθρώπων με πολλά και ακριβά δώρα, η εικόνα μιας ευτυχισμένης οικογένειας χωρίς έννοιες και προβλήματα και άνθρωποι που περνάνε υπέροχα με πολλούς φίλους σε παραμυθένια σπίτια. Η καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων δε συμπίπτει όμως με αυτή την εικόνα του ιδανικού και η αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας οδηγεί πολλούς ανθρώπους στη μελαγχολία.
Τι να κάνω;
• Δεν υπάρχει μόνο ο ένας «ιδανικός» τρόπος να περνάμε τις γιορτινές μέρες όπως θέλουν να μας το επιβάλουν οι διαφημίσεις και οι ταινίες στην τηλεόραση. Αποφορτιστείτε από τον υπερκαταναλωτικό χαρακτήρα των Χριστουγέννων. Χριστούγεννα και γιορτές δε σημαίνουν ότι πρέπει να ξοδευτεί μια ολόκληρη περιουσία για να περάσει κάποιος καλά και δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε ακριβά δώρα ή δώρα για όλους.
• Προσπαθήστε να κάνετε τα «δικά σας» Χριστούγεννα, με τα δικά σας «θέλω» σε σχέση πάντα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.
• Αύξηση ενδοοικογενειακών συγκρούσεων
Ο παραπάνω χρόνος που περνάει η οικογένεια μαζί στις διακοπές των Χριστουγέννων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη συνοχή των μελών της, γιατί συμμετέχει όλη η οικογένεια σε αγαπημένες δραστηριότητες, έρχεται πιο κοντά ο ένας με τον άλλο και όλη η οικογένεια περνάει καλά. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει ότι στην περίοδο των Χριστουγέννων οι οικογενειακές συγκρούσεις αυξάνονται σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο. Αντί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη συνοχή, μπορεί και να έχει ως αποτέλεσμα τη σύγκρουση μέσα στην οικογένεια αν συνδυάζεται με αρνητικό στρες, κούραση και μακρόχρονα άλυτα θέματα σχέσεων ή οικογένειας, οικονομικά προβλήματα και προσωπικά ζητήματα.
• Αίσθημα μοναξιάς
Άνθρωποι που ζουν μόνοι νιώθουν ιδιαίτερη μοναξιά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Αλλά και άτομα που δε μπορούν να βρίσκονται με συγγενείς και φίλους για διάφορους λόγους π.χ. μεγάλη απόσταση, ρήξη στις σχέσεις ή ασθένεια, βιώνουν αισθήματα μοναξιάς και θλίβονται. Επίσης τα ηλικιωμένα άτομα μελαγχολούν αυτές τις ημέρες γιατί θυμούνται τον «παλιό καλό καιρό» με αγαπημένα τους πρόσωπα που δεν είναι πια μαζί τους για να γιορτάσουν. Πολλοί φίλοι τους δε βρίσκονται πια στη ζωή και τα ενήλικά τους παιδιά μπορεί να βρίσκονται μακριά ή να είναι απασχολημένα με τις δικές τους υποχρεώσεις.
Τι να κάνω;
• Απευθυνθείτε σε άτομα που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τη δική σας. Καλέστε τα στο σπίτι σας, οργανώστε ένα ταξίδι, μια βόλτα ή ένα τραπέζι μαζί.
• Προσπαθήστε να φέρετε τα ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας στο σπίτι σας και κάντε τα να αισθανθούν χρήσιμα και επιθυμητά δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε απλές ομαδικές δραστηριότητες όπως ο στολισμός του σπιτιού ή η προετοιμασία των χριστουγεννιάτικων γλυκών και εδεσμάτων.
• Τα «πρέπει»
Τις ημέρες των Χριστουγέννων κατακλυζόμαστε από πολλά «πρέπει» που αγχώνουν και φέρνουν θλίψη όπως:
«Πρέπει να αγοράσω ακριβά δώρα».
«Πρέπει το σπίτι μου να είναι τέλειο».
«Πρέπει να φτιάξω πολλά γλυκά».
«Πρέπει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι να έχει πολλά φαγητά για να είμαι καλή νοικοκυρά και μητέρα».
«Πρέπει να έχω καλή διάθεση τα Χριστούγεννα».
«Πρέπει να φορέσω ακριβά ρούχα για να φανεί ότι τα έχω καταφέρει στη ζωή μου».
Τι να κάνω;
• Αναθεωρήστε μερικά από τα «πρέπει να…» που νομίζετε ότι σας επιβάλλουν ή που επιβάλλετε εσείς στον ίδιο τον εαυτό σας και αντικαταστήστε τα με «θέλω να…» ή διαγράψτε τα αν καταλήγετε στο συμπέρασμα ότι δε σας αντιπροσωπεύουν.
• Αντικαταστήστε μερικά «δεν μπορώ να …» με περισσότερα «επιλέγω να μη …». Με αυτό τον τρόπο παίρνετε έναν πιο ενεργητικό ρόλο στη διαμόρφωση της ζωής σας και την οδηγείτε εσείς εκεί που θέλετε.
• Βάλτε τις δικές σας προτεραιότητες στη ζωή σας. Αυτό που είναι σημαντικό για κάποιο άλλο άτομο, δεν είναι απαραιτήτως σημαντικό και για σας.
• Βρείτε τη δύναμη στο να είστε «διαφορετικοί» παρά τα «πρέπει» των άλλων.
• Αναμνήσεις και ο συμβολισμός της αλλαγής του χρόνου
Κάποιοι άνθρωποι θλίβονται αυτές τις μέρες καθώς θυμούνται πώς πέρασαν κάποιες άλλες γιορτές με ανθρώπους που τώρα δεν είναι πια κοντά τους. Επίσης για πολλούς ανθρώπους οι μέρες της αλλαγής του χρόνου είναι μια περίοδος αυτοκριτικής και αξιολόγησης του εαυτού τους. Σκέφτονται τι έχουν πετύχει στο χρόνο που πέρασε αλλά πολύ πιο έντονα τι δεν έχουν πετύχει και τι δεν έχουν κάνει. Βυθίζονται σε λάθη που έχουν κάνει και χαμένες ευκαιρίες και αγχώνονται για ένα αβέβαιο μέλλον.
Τι να κάνω;
• Προσπαθήστε να βλέπετε το χτες σα θησαυρό που θα είναι πάντα δικός σας και που δε μπορεί να σας πάρει κανείς ποτέ και όχι σαν κάτι που δεν υπάρχει πια.
• Αντί να βυθίζεστε στο παρελθόν που δεν αλλάζει, κοιτάξτε το σήμερα και τους ανθρώπους που σας αγαπούν και σας νοιάζονται. Δείτε την αλλαγή του χρόνου σαν αφετηρία για να βάλετε καινούργιους, ίσως και καταλληλότερους στόχους, και όχι σαν το τέλος μιας χρονιάς που δεν πετύχατε αυτό που θέλατε.
• Δείτε τα λάθη που έχετε κάνει σαν εποικοδομητικούς σταθμούς στην περαιτέρω προσωπική σας εξέλιξη με αισιοδοξία για το μέλλον.
Καρόλα Folle-Αλέπη, Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος
Πτυχιούχος Ψυχολογίας - Πανεπιστημίου Marburg - Γερμανίας
www.carola-alepi.gr
Επιμέλεια άρθρου υγείας: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline
Πηγή: ygeiaonline.gr
- χαρά
- αγάπη
- προσφορά
- δώρα
- γιορτινά
- φώτα
- χριστούγεννα
- Πρωτοχρονιά
- τραγούδια
- μελαγχολία
- μοναξιά
- παράγοντες
- αιτίες
- Εποχιακή Συναισθηματική Διαταραχή
- στρες
- λειτουργικότητα
- διάθεση
- άγχος
- δυσλειτουργικότητα
- διαχείριση χρόνου
- ρεαλιστικούς στόχους
- προτεραιότητες
- ανάγκες
- οικογένεια
- χρόνο
- ισορροπία
- ξεκούραση
- φιλοδοξίες
- προσδοκίες
- «θέλω»
- διακοπές
- συνοχή
- σύγκρουση
- κούραση
- οικονομικά προβλήματα
- ασθένεια
- «πρέπει»
- Θλίψη
- περίοδος αυτοκριτικής
- μέλλον
- εξέλιξη
- αισιοδοξία
- αφετηρία
- στόχους
Ξεκινήστε τη Νέα Χρονιά με αυτοαποδοχή και όχι με στόχους
Written by Ασημίνα Ερκετζίκη
Πώς μπορείς να πετύχεις αυτό που θέλεις αν πρώτα δεν έχεις γνωρίσει αυτό που είσαι;
Συνηθίζεται την περίοδο των γιορτών, πολλοί από εμάς να αρχίζουν να σκέφτονται τι είδους στόχους θέλουμε να θέσουμε για το νέο έτος και πώς θέλουμε να αλλάξουμε ως άνθρωποι.
Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους στόχους που θέτουμε, περιλαμβάνουν την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής, την αναζήτηση μιας νέας θέσης εργασίας, τη μάθηση μιας νέας γλώσσας, την ανάγνωση περισσότερων βιβλίων και την απόλαυση της ζωής μας όσο μπορούμε καλύτερα.
Παρ’ όλο που όλοι αυτοί οι στόχοι που επιδιώκουμε είναι υπέροχοι στόχοι, υπάρχει ένας ιδιαίτερος στόχος που συχνά παραβλέπουμε και που είναι, αναμφισβήτητα, το πιο αποτελεσματικό χαρακτηριστικό για την ενίσχυση της προσωπικής μας ανάπτυξης.
Πολλοί από εμάς μπορούν να εκτιμήσουν τα θεραπευτικά οφέλη της φύσης, είτε πρόκειται για ένα περπάτημα μέσα στο δάσος, μία πεζοπορία σε λόφους, είτε για να απολαύσουμε τον ήλιο σε μία παραλία. Αυτές οι εμπειρίες προσφέρουν ένα είδος παρηγοριάς και ανακούφισης και όμως δεν είναι αμέσως προφανές γιατί συμβαίνει αυτό.
Φανταστείτε τι θα γινόταν αν η φύση προσπαθούσε να αλλάξει τον εαυτό της, όπως κάποιοι από εμάς προσπαθούμε να αλλάξουμε. Προσπαθήστε να φανταστείτε να φωτογραφίζετε ένα δάσος με τέλεια και ολόισια δέντρα, όμορφα κλαδιά, προσεκτικά ευθυγραμμισμένα φυτά και θάμνους και παρθένα μονοπάτια χωρίς φύλλα στο έδαφος. Θα αισθανόταν παράξενο και εξωπραγματικό. Η φύση είναι όμορφη επειδή υπάρχει ακριβώς όπως είναι: δεν υπάρχει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο σε αυτό.
Νιώθουμε γαλήνιοι και χαλαροί στην παρουσία μιας τέτοιας φυσικής γνησιότητας. Τα δάση και οι παραλίες, μάς αποδέχονται ακριβώς όπως είμαστε, καθώς θαυμάζουμε το χαλαρωτικό περιβάλλον της φύσης.
Πολλές ψυχολογικές έρευνες υποδηλώνουν ότι όταν περνάμε χρόνο στη φύση, η αρτηριακή μας πίεση μειώνεται, αισθανόμαστε πιο ήρεμοι και η διάθεσή μας ανυψώνεται. Είναι σαν να απορροφούμε μία αναζωογονητική γαλήνη, αναγνωρίζοντας πόσο λίγη από αυτή βρίσκεται μέσα στην ταραχώδη ζωή μας. Οι μπαταρίες μας επαναφορτίζονται ζώντας την παρούσα στιγμή με ό, τι υπάρχει εκεί, δεν έχουμε καμία επιθυμία να αλλάξουμε τίποτα. Όλα μας φαίνονται τέλεια.
Και όμως, πολλοί από εμάς συχνά προσπαθούμε να «αλλάξουμε» αυτό που είμαστε και δεν μπορούμε να έχουμε ειρήνη με τη δική μας φύση, τη δική μας υπαρξιακή κατάσταση. Παρ’ όλο που είναι αξιοθαύμαστο να βάζουμε στόχους για το νέο έτος, ένας από τους λόγους που συχνά αποτυγχάνουμε να επιμείνουμε σε αυτούς είναι ότι τους χρησιμοποιούμε ως ένα μέσο αλλαγής, αντί να τους προσθέτουμε σε αυτό που ήδη είμαστε.
Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι αποκτάμε γαλήνη... όταν τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας. Αν μπορούσαμε να θέσουμε ως στόχο την προσπάθεια να αποδεχθούμε τον εαυτό μας ακριβώς όπως είμαστε, αν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας ως κάποιον που προσπαθούμε να βοηθήσουμε, θα βλέπαμε σίγουρα πολύ μεγαλύτερη βελτίωση από οποιαδήποτε άλλο στόχο αποφασίζαμε να κυνηγήσουμε.
Η ίδια η φύση της ύπαρξής μας υποδηλώνει ότι ποτέ δεν θα φτάσουμε σε μια κατάσταση στην οποία θα είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από τον εαυτό μας. Θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα είναι σε καλύτερη φόρμα, θα έχει καλύτερη εμφάνιση ή θα έχει περισσότερα χρήματα από εμάς. Οπότε, οι συγκρίσεις που κάνουμε ανάλογα με τις προσδοκίες των άλλων ή ακόμη και τις δικές μας μη ρεαλιστικές προσδοκίες, θα μας δημιουργούν ένα αίσθημα δυσαρέσκειας και απογοήτευσης.
Η καλλιέργεια της αυτοαποδοχής δεν σημαίνει να σταματήσουμε να αναπτυσσόμαστε ή να αγωνιζόμαστε για τις φιλοδοξίες μας. Αντίθετα, σημαίνει ότι αποδεχόμενοι τον εαυτό μας με τον ίδιο τρόπο που θαυμάζουμε τη φύση, μαθαίνουμε να εκτιμούμε τον εαυτό μας, μαζί με τα μειονεκτήματά του και ίσως ακόμα και να σκεφτούμε ότι κάποιος άλλος μπορεί να μας θαυμάζει και να επιθυμούσε να έχει μερικές από τις ιδιότητες ή τα γνωρίσματά μας.
Το θάρρος ξεκινά με το να δείχνουμε στους άλλους τον πραγματικό μας εαυτό. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, όταν σταματάμε να προσπαθούμε τόσο σκληρά να αλλάξουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να ανοιχτούμε στην περιέργεια, σε εκπλήξεις και απολαύσεις που οδηγούν σε θετικές αλλαγές που αναδύουν προς τα έξω τον καλύτερο εαυτό μας και αυτό που είμαστε ικανοί να επιτύχουμε.
Επομένως, αν έχετε σχέδια να θέσετε νέους στόχους για το 2018, καλό θα ήταν να εξετάσετε το ενδεχόμενο να αφιερώσετε λίγο χρόνο στην καλλιέργεια της αυτοαποδοχής. Η αυτοαποδοχή θα συμβάλει στην επίτευξη εκείνου του είδους προσωπικής εξέλιξης και διαύγειας που σίγουρα θα σας οδηγήσει σε μια βαθύτερη αίσθηση ικανοποίησης και ευχαρίστησης για το νέο έτος.
Πηγή: psychologynow.gr
psychcentral.com
Aπόδοση – Επιμέλεια: Psychologynow.gr
Χριστούγεννα… Η περίοδος του χρόνου που μας φέρνει όλους πιο κοντά, μας παρακινεί να σκεφτούμε λίγο περισσότερο με την καρδιά και όχι τόσο με το μυαλό. Μαζί με τα λαμπάκια του δέντρου, γίνονται πιο φωτεινές οι καρδιές μας… Με τη ζεστασιά από το τζάκι, ζεσταίνουν τα λόγια που ανταλλάσσουμε με τους γύρω μας…
Θα ήταν όμορφο και θα έκανε τον κόσμο μας ακόμη πιο όμορφο, αν αυτήν την διάθεσή μας να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε, να έρθουμε πιο κοντά με τους συνανθρώπους μας, να δώσουμε από το υστέρημά μας, να αγκαλιαστούμε περισσότερο, την διατηρούσαμε καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.
Μαζί με τους αγαπημένους μας, μπορούμε να αγκαλιάσουμε λίγο πιο σφιχτά τον εαυτό μας, να τον φροντίσουμε, να αγαπήσουμε όλες τις πτυχές του, να του κάνουμε το δώρο της επαφής μαζί μας. Είναι μία ευκαιρία να αφιερώσουμε χρόνο για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, να ανακαλύψουμε τα δυνατά μας σημεία, τα αποθέματά μας, που μπορούμε να ενθυμούμαστε και να αξιοποιούμε στις δύσκολες στιγμές, όταν χάνουμε την πίστη μας στον εαυτό μας.
Χριστούγεννα λοιπόν… Μια αγκαλιά στον κόσμο, μια αγκαλιά στον εαυτό μας…
Πηγή: psychologos-liotiniki.com
Δέκα πράγματα που μπορείτε να αφήσετε καλάθι των αχρήστων του 2017
Written by Ασημίνα Ερκετζίκη
Το 2017 φτάνει στο τέλος του, με μια… ύπουλη ταχύτητα, όπως τα περισσότερα χρόνια που, περνούν μεν γρήγορα, αλλά έχουν όλο τον χρόνο να μας παιδεύουν κατά τη διάρκειά τους. Κάνοντας απογραφή της χρονιάς, να μερικές συνθήκες και συνήθειες που ευχαρίστως θα τις αφήναμε πίσω μας.
Δέκα πράγματα που μπορείτε να αφήσετε καλάθι των αχρήστων του 2017
1. Ο φόβος για αλλαγές
Δεν υπάρχει κάποιος φόβος που να παιδεύει τους ανθρώπους περισσότερο από αυτόν. Κι αυτό γιατί οι αλλαγές είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Εκεί π.χ. που καθόμαστε άνετοι με τα φιλαράκια μας και τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας, ξαφνικά ερωτευόμαστε! Μέχρι να συνηθίσουμε τη νέα κατάσταση, το νέο άνθρωπο και τον καινούριο μας εαυτό ο οποίος αναδύεται από τη σχέση μας, ξαφνικά είμαστε έγκυος! Μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε, ξαφνικά αποστειρώνουμε μπιμπερό και αλλάζουμε πάνες στη μία τη νύχτα… μα! Μέχρι χτες, εμείς στη μία τη νύχτα απλά αναρωτιόμασταν ποιο μπαρ είχε σειρά! Οι αλλαγές στη ζωή μας είναι αναπόφευκτες.
2. Τη χαμηλή αυτοπεποίθηση
Είναι μία διάσημη κατάσταση του νου μας η οποία δε μας αφήνει να κάνουμε τίποτα, γιατί μας επαναλαμβάνει συνεχώς ότι: «δεν είμαστε αρκετά καλοί» Φυσικά, εμείς μπορούμε και κάνουμε διάφορα πράγματα και έτσι επιβιώνουμε, αλλά δε κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε και μας αρέσουν γιατί «οι άλλοι τα κάνουν καλύτερα» ή «δεν είμαστε εμείς για τέτοια» ή «άστο, θα μπλέξουμε». Λοιπόν… ας μπλέξουμε φέτος! Ας γραφτούμε στην τάξη σκηνοθεσίας! Ας πάρουμε σκύλο… και γάτο ταυτόχρονα! Ας πάμε για ορειβασία στον Όλυμπο! Και ας τα κάνουμε όλα αυτά παρέα με τους άλλους που τα κάνουν καλύτερα ή χειρότερα, δεν έχει σημασία.
3. Τις ιδέες των άλλων για τον εαυτό μας
Από το κλασικό «είσαι κοντός, δε κάνεις για μπάσκετ» μέχρι το πιο προχωρημένο «δε κάνεις για σχέση» όλες αυτές οι εκτιμήσεις των διάφορων περαστικών απ’ τη ζωή μας τύπων, οι οποίοι δε μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν διπλά, πριν ξεστομίσουν την οποιαδήποτε ανακρίβεια πέρασε από το θολό μυαλό τους εκείνη την ώρα, εμείς ας τις γράψουμε σε ένα ωραίο λευκό χαρτί τώρα, και ας τις πετάξουμε να καούν στο τζάκι… στο γκαζάκι… στον αναπτήρα (προσοχή μη κάψουμε το χαλί! Μόνο τις ιδέες που δεν μας κάνουν πια).
4. Το κάπνισμα και λοιπές εξαρτήσεις
Υπάρχει κάτι που το ξέρετε ότι θα νιώσετε πολύ καλύτερα αν το κόψετε; Κάπνισμα, φαγητό, ξενύχτια, ποτό; Είναι κάτι απ’ όλα αυτά που σας έχει γίνει ψυχαναγκασμός και «πρέπει» να το κάνετε αλλιώς τρελαίνεστε; Παρά τις βλαβερές συνέπειες στην υγεία σας και στις σχέσεις σας; Ε, αφήστε το πίσω. Μπορεί ν’ ακούγεται τρομακτικό τώρα αλλά δε θα είναι καθόλου έξι μήνες αργότερα, εγγυημένο! Πάρτε την απόφαση, ζητείστε βοήθεια και νιώστε την ελευθερία και την ηρεμία που σας αξίζουν.
5. Τις ενοχές
Δείτε για ποιες πράξεις και συμπεριφορές σας νιώθετε ενοχές. Δείτε αν είναι λογικό να νιώθετε ενοχές γι’ αυτές τις πράξεις. Αν ναι, τότε επανορθώστε και μη το ξανακάνετε. Αν έχετε αναπτύξει άσχημη συμπεριφορά απέναντι σε κάποια άτομα ή σε ομάδες ατόμων και νιώθετε τις ενοχές παρά τις όποιες εκλογικεύσεις σας (ναι αλλά κι αυτός μπλα μπλα κ.λ.π.) πάει να πει πως έχετε και εσείς συνείδηση και δεν είστε νεκρός. Αφήστε και αυτές τις συμπεριφορές στο καλάθι των αχρήστων του 2017. Απλά μη το ξανακάνετε. Αν δεν είναι λογικό να νιώθετε ενοχές, αλλά παρ’ όλ’ αυτά νιώθετε, τότε πετάξτε τις κι αυτές στο καλάθι που θα πάρει φεύγοντας το 2017.
6. Τις μνησικακίες
Ό,τι κι αν σας έχουν κάνει, όσο κι αν έχει πονέσει, όσο κι αν έχει μπλοκάρει το σύστημα και δε μπορείτε να πάτε παραπέρα, από των άλλων τις πράξεις και συμπεριφορές, τίποτα δε σας φρενάρει περισσότερο από τη μνησικακία. Από το να αναμασάτε ξανά και ξανά, συνειδητά ή μη, το πόσο άκαρδοι είναι, πόσο σκληροί, πόσο χαζοί, πόσο πονηροί κ.λ.π. Δείτε το σαν μόλις να μπήκατε στη ζωή σας και αναλαμβάνετε δράση για να σας βγάλετε από την οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση… ποσώς θα σας ενδιέφερε το ποιος έκανε τι και γιατί. Αυτό που έχει σημασία είναι να προχωρήσετε και να νιώσετε καλά.
7. Την αδράνεια
Η αδράνεια μεγαλώνει το φόβο. Είναι το προσάναμμα στο τζάκι του. Σκεφτείτε κάτι που θα θέλατε να κάνετε και μείνετε πέντε λεπτά χωρίς να κάνετε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση. Το σύστημά σας νομίζει πως μάλλον δε θέλετε να το κάνετε –αφού δεν κάνετε τίποτα γι’ αυτό- και αρχίζει και βρίσκει λόγους να μη το κάνετε. Ενώ αν θέλετε π.χ. να πάτε στα νησιά Φίτζι και αρχίζετε να ψάχνετε στο διαδίκτυο για εισιτήρια και ξενοδοχεία, τα χρήματα και ο χρόνος θα έρθουν, διότι το σύστημά σας καταλαβαίνει ότι το εννοείτε, ότι θέλετε να πάτε. Και φροντίζει γι’ αυτό.
8. Το «ποτέ»
Περιττή κουβέντα η οποία μας βγάζει ψεύτες σ’ αυτό τον κόσμο τον εφήμερο: «Ποτέ δε θα ψώνιζα τέτοια παπούτσια… χάλια!» Ούτε ένας μήνας δεν έχει περάσει και τα φοράτε καμαρώνοντας. «Εγώ, να βγω με τον Κώστα; Ποτέ!» Και μόλις κλείσατε πέντε χρόνια βίου ευτυχούς και ανθόσπαρτου.
9. Το «πάντα»
Μα γιατί μου τυχαίνουν «πάντα» τέτοιες περιπτώσεις; Μα γιατί το κάνεις «πάντα» αυτό; Δε θα πούμε πολλά· απλά διαβάστε τις παραπάνω φράσεις δίχως τη λέξη «πάντα». Και μιας και δε θα ζήσουμε για «πάντα» σ’ αυτό τον κόσμο, ούτε θα είμαστε για πάντα σε αυτό το σπίτι, αλλά ούτε και θα είμαστε για πάντα εικοσιπέντε χρονών, ας το ζήσουμε τώρα όσο καλύτερα μπορούμε γιατί και αυτό –καλό ή κακό- θα περάσει.
10. Το παρελθόν
Ας το αφήσουμε πίσω μας συνειδητά. Τα λάθη που κάναμε, τα κάναμε, τέλος. Ότι μπορούμε να διορθώσουμε το διορθώνουμε. Ότι δε μπορούμε, το αποδεχόμαστε ως εμπειρία της ανθρώπινης φύσης, η οποία έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται καλύτερα κι απ’ τους καλύτερους μάγους του Σύμπαντος. Έχουμε την ικανότητα να κάνουμε λάθη γιατί έχουμε το δώρο της ζωής. Έχουμε την ευκαιρία να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να δημιουργούμε νέες γόνιμες συνθήκες ευημερίας. Έχουμε την ευλογία να ομορφαίνουμε. Και έχουμε και την επιλογή να αφήνουμε τα περασμένα πίσω και να δημιουργούμε με τα δεδομένα του παρόντος. Το παρελθόν μας, όσο αλλοπρόσαλλο κι αν μας φαίνεται τώρα, κάποτε ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε. Και εν τέλει, είναι παρελθόν.
Καλό, ολοκαίνουριο και αποκαλυπτικό 2018!
Πηγή: enallaktikidrasi.com
Τα Χριστούγεννα είναι συνυφασμένα στο μυαλό μας με εικόνες, ευωδιές και συναισθήματα, αλλά και στιγμές οικογενειακής θαλπωρής, ξεγνοιασιάς και προσφοράς. Για τους περισσότερους, η μαγεία των Χριστουγέννων δημιουργεί αίσθηση ευφορίας και αισιοδοξίας, ενεργοποιώντας ξανά μια ξεχασμένη αίσθηση παιδικής ανεμελιάς. Δυστυχώς, όμως, για κάποιους συνανθρώπους μας η έναρξη των γιορτών σηματοδοτείται από την εμφάνιση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας και άγχους.
Κύρια αίτια αυτών των «αρνητικών» συναισθημάτων είναι οι αυξημένες συναισθηματικές προσδοκίες των ημερών καθώς και η ύπαρξη μη ρεαλιστικών στόχων. Η εμπορευματοποίηση των εορτών από τα ΜΜΕ έχουν καλλιεργήσει μέσα μας ψευδείς και διαστρεβλωμένες εικόνες σε σχέση με τη λαμπρότητα που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει αυτές τις μέρες, με αποτέλεσμα να εντείνεται το άγχος και η αίσθηση της μοναξιάς. Η οικονομική κρίση και όλη η καταστροφολογία που τη συνοδεύει πυροδοτεί ακόμη περισσότερο συναισθήματα απόγνωσης, θλίψης ανεπάρκειας αλλά και ενοχών για τη δυσκολία μας να συμμετέχουμε στο εορταστικό κλίμα. Πιο επιρρεπείς στην «κατάθλιψη των Χριστουγέννων» είναι όσοι στερούνται την οικογένεια και τους φίλους τους, άνεργοι, ασθενείς και όσοι πενθούν την απώλεια αγαπημένων προσώπων.
Christmas shopping mania
Στις γιορτές, η καταναλωτική μανία παίρνει συχνά τη μορφή εθισμού και εμμονής για ακριβά δώρα για τους γύρω μας, ρούχα για «ιδιαίτερες» εμφανίσεις, ακριβές επιλογές τροφίμων για το εορταστικό τραπέζι αλλά και για τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Παρασυρόμαστε από το εορταστικό κλίμα των ημερών, με τη δικαιολογία ότι τα Χριστούγεννα έρχονται μόνο μια φορά το χρόνο. Θέλουμε να προσφέρουμε στους γύρω μας το καλύτερο αλλά και να εντυπωσιάσουμε. Ιδιαίτερα, οι γυναίκες έχουν μάθει να ταυτίζουν την προσφορά με την αίσθηση της αξίας τους. Όσο πιο πολλά και ακριβά είναι τα δώρα που προσφέρουν τόσο μεγαλύτερη είναι και η αίσθηση της ικανοποίησης που αισθάνονται. Συχνά, πίσω από την καταναλωτική μανία υποβόσκουν βαθύτερα συναισθηματικά κενά, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και αίσθηση ανεπάρκειας και ανασφάλειας. Οι ακατάπαυστες αγορές, συνήθως, λειτουργούν ως μέθοδος αντιστάθμισης έντονων και «αρνητικών» συναισθημάτων, καθώς το άτομο νιώθει βραχυπρόθεσμα μια αίσθηση πληρότητας και ευφορίας που όμως τελικά, μακροπρόθεσμα, το εγκλωβίζει σε ένα βασανιστικό ατέρμονο φαύλο κύκλο επανάληψης.
Φέτος, τα Χριστούγεννα, ας εφαρμόσουμε κάποιους πρακτικούς τρόπους ελέγχου των κοινωνικών επιταγών και του τεχνητού καταναλωτισμού:
· Αναθεωρούμε τον τρόπο ζωής μας και δίνουμε προτεραιότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις, αφιερώνοντας χρόνο στην οικογένεια και στους αγαπημένους μας ανθρώπους.
· Επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες μας. Παραμερίζουμε τα κοινωνικά «πρέπει» και δίνουμε χώρο στα προσωπικά «θέλω» και στις επιθυμίες μας. Σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που θα μας ευχαριστούσε να κάνουμε και το εντάσσουμε στο πρόγραμμά μας.
· Βάζουμε προτεραιότητες και διαχειριζόμαστε καλύτερα το χρόνο μας, θέτοντας ρεαλιστικούς βραχυπρόθεσμους στόχους.
· Κάνουμε συμβολικά δώρα, που τα συνοδεύουμε με όμορφες, χειροποίητες κάρτες γεμάτες ευχές και λόγια αγάπης. Άλλωστε, τη μεγαλύτερη αξία δεν έχουν τα δώρα που προσφέρουμε, αλλά η αγάπη και ο σεβασμός που συνοδεύουν τη χειρονομία μας.
Καλές Γιορτές!
Νατάσσα Νικολακάκου
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια (BA, MSc)
www.psytherapy.gr
Πηγή: intelecto.gr
- χριστούγεννα
- μαγεία
- αίσθηση ευφορίας
- ευωδιές
- συναισθήματα
- στιγμές οικογενειακής θαλπωρής
- προσδοκίες
- αίσθηση παιδικής ανεμελιάς
- άγχος
- αίσθηση μοναξιάς
- οικονομική κρίση
- Θλίψη
- ενοχές
- κατάθλιψη
- οικογένεια
- απώλεια
- καταναλωτική μανία
- εορταστικό κλίμα
- αίσθηση πληρότητας
- αίσθηση ανεπάρκειας
- ανεκπλήρωτες επιθυμίες
- συναισθηματικά κενά
- διαπροσωπικές σχέσεις
- προτεραιότητα
- ανάγκες
- «πρέπει»
- «θέλω»
- επιθυμίες
- συμβολικά δώρα
- ευχές
- αγάπη
- σεβασμός
Η Ψυχολογία των Γιορτών: οικογένεια, προσδοκίες, εντάσεις και φόβοι
Written by Ασημίνα Ερκετζίκη
Ανέκαθεν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς χαρακτηρίζονταν από έντονη συναισθηματική φόρτιση. Οι περισσότεροι τις ταυτίζουν με συναισθήματα χαράς, ελπίδας, αγάπης, ζεστασιάς, αισιοδοξίας, γιατί θα έρθουν κοντά με αγαπημένα πρόσωπα, θα προσφέρουν και θα πάρουν φροντίδα και αναγνώριση, θα διασκεδάσουν, θα απολαύσουν αγαπημένα φαγητά και γλυκά.
Τα Χριστούγεννα ασφαλώς είναι μια σπουδαία οικογενειακή γιορτή, αφιερωμένη περισσότερο στα παιδιά. Οι μέρες των σχολικών διακοπών, η μαγεία του στολισμού και όλες αυτές οι προετοιμασίες, τα ήθη και τα έθιμα, σημαδεύουν ανεξίτηλα την παιδική ζωή με υπέροχες, νοσταλγικές αναμνήσεις.
Παραδόσεις, λοιπόν, χριστουγεννιάτικες, αν και εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους και συνήθειες, έχουν μια παγκόσμια κυρίαρχη τελετουργική έκφραση: τη συνάντηση των περισσότερων μελών της ευρείας οικογένειας γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Υπάρχει, όμως, και μία μεγάλη αριθμητικά μερίδα ανθρώπων, που οι συγκεκριμένες γιορτές τούς δυσκολεύουν πολύ και τους φορτίζουν με άγχος, νεύρα, θλίψη και μελαγχολία.
Γιατί;
Η απάντηση είναι πολυδιάστατη.
Βρίσκεται στον συμβολισμό της γιορτής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, και στους τρόπους με τους οποίους υποδεχόμαστε ψυχικά αυτές τις γιορτές.
Στις προσδοκίες που έχουμε από τον εαυτό μας και τους άλλους.
Στα πρακτικά, ψυχικά, και υπαρξιακά κωλύματα που μας συνδέουν με τα Χριστούγεννα, αλλά κυρίως στις γνωστές, και στις λιγότερο γνωστές και σε εμάς τους ίδιους, στάσεις που έχουμε απέναντι στα παραπάνω.
Οι προσδοκίες των άλλων από εμάς, η κυριαρχία των «πρέπει» και τα ανεπίγνωστα «θέλω».
Οι γιορτές συνοδεύονται από αρκετές τελετουργικές εκδηλώσεις και συνήθειες. Από εσωτερικευμένες «φωνές» και επιταγές.
«Τι πρέπει να κάνω για να περάσω καλά; Τι πρέπει να κάνω για να περάσουν καλά οι άλλοι; Τι περιμένουν τα μέλη της οικογένειάς μου από μένα; Τι οφείλω να αγοράσω στα παιδιά, στους γονείς, στα αδέρφια; Τι πρέπει να φορέσω για ξεχωρίσω;/ να περάσω απαρατήρητη;/ πως πρέπει να φερθώ στο πάρτι; Πως θα τα καταφέρω να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι; Θέλω να είμαι σωστή απέναντι σε όλους… κ.λ.π.
Όταν τις γιορτές τις συνδέουμε με αμέτρητα «πρέπει» και καταναγκασμούς, όταν υπερφορτώνουμε το πρόγραμμά μας με πάρα πολλές υποχρεώσεις και δεν φροντίζουμε καθόλου τον εαυτό μας, όταν δεν ακούμε τα προσωπικά μας «θέλω» και τις πραγματικές μας ανάγκες, είναι αναμενόμενο να θέλουμε να περάσουν σαν νερό αυτές οι δύο εορταστικές εβδομάδες, για να «γλυτώσουμε από τα βασανιστήρια».
Ακόμα κι αν κάποιος είναι αποφασισμένος ότι δεν τον αφορά το κυνήγι του υπερκαταναλωτισμού των γιορτών, και δεν επιθυμεί να ενδώσει σ' αυτόν, είναι πολύ δύσκολο να μην επηρεαστεί από την μαζική προσδοκία των γιορτινών ημερών.
Γιατί οι γιορτές αυτό δημιουργούν: προσδοκίες. Και ακόμα και η άρνηση του εορτασμού ή και η θλίψη και η μελαγχολία που προκύπτει συχνά από αυτές δεν παύουν να είναι μια αντίδραση στην ασφυκτική πίεση που μας ασκούν οι εσωτερικευμένες φωνές, οι προσδοκίες που έχουμε από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά «καταπιεί» και ορίζουν τι χρειάζεται να γίνει μέσα στις γιορτές για να πάνε τα πράγματα «όπως πρέπει», αλλά όχι κατ’ ανάγκη όπως χρειάζεται για να είμαστε χαρούμενοι…
Οι οικογενειακές παρεξηγήσεις
Συχνά στις οικογενειακές συγκεντρώσεις μέσα στις γιορτές (ειδικά αυτές που γίνονται «κατ’ ανάγκην», και όταν οι άνθρωποι έχουν να βρεθούν καιρό) αναδύονται δυσάρεστα συναισθήματα για άλλα πρόσωπα της οικογένειας και πολλές φορές μέσα από κουβέντες προκύπτουν παρεξηγήσεις που καταλήγουν και σε τσακωμούς.
Οι άνθρωποι που έχοντας οι ίδιοι «χαθεί» μέσα στην καθημερινότητα του χρόνου που τελειώνει, κι έχοντας χαθεί -σχεσιακά μιλώντας- και με τους δικούς τους, περιμένουν τις γιορτές για να συσφίξουν τις σχέσεις τους.
Ελπίζουν ότι θα αποκαταστήσουν μέσα σε λίγες μέρες ό,τι έχασαν, παρασυρμένοι στην λήθη της καθημερινότητας, όλες τις προηγούμενες μέρες του χρόνου.
Ελπίζουν πως η μονότονη και άδεια τους ζωή θα γεμίσει, θα αλλάξει, θα μεταμορφωθεί, όπως μεταμορφώνονται οι δρόμοι και οι πλατείες που στολίζονται με φώτα και λαμπιόνια..
Η ελπίδα όμως δημιουργεί άγχος. Ο φόβος για αποτυχία και για -ακόμα μεγαλύτερη- μοναξιά μεγαλώνει, μαζί με τις προσδοκίες που έχουμε «να είναι φέτος όλα διαφορετικά…». Γι αυτό μεγαλώνει και η ένταση στις διαπροσωπικές σχέσεις, και κυρίως στις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, αφού σε αυτές τις σχέσεις μας εναπόκεινται οι μεγαλύτερες προσδοκίες μας για ψυχική αποκατάσταση κι ευτυχία.
Απ’ την μια, συχνά άτομα, μέλη μιας οικογένειας, περιμένοντας υποσυνείδητα ότι θα απογοητευτούν και δεν θα βρουν την θαλπωρή και την φροντίδα που επιθυμούν στο οικείο τους περιβάλλον και στις κοντινές φιλικές τους σχέσεις, δημιουργούν εντάσεις και τσακωμούς, ώστε να επαληθευτεί η προϋπάρχουσα αίσθηση απογοήτευσης και ματαίωσης.
Από την άλλη, όσο κανείς επιθυμώντας την διαπροσωπική συνεύρεση, κι έχοντας την ανάγκη της αγκαλιάς –συμβολικής και φυσικής- του άλλου, προσπαθεί να τον πλησιάσει, μέσα στο κλίμα της «ζεστασιάς» των γιορτινών ημερών, τόσο μπορεί να αισθάνεται αυτό το πλησίασμα σαν κάτι επικίνδυνο, αφού ενέχει την πιθανότητα της ματαίωσης, και μπορεί να ανατρέψει την –ούτως ή άλλως- προβληματική του ψυχική ισορροπία.
Το βασικό πρόβλημα σ’ αυτήν την περίπτωση είναι πως συνήθως δεν έχει επίγνωση των συναισθημάτων του ο άνθρωπος που φοβάται την εγγύτητα.
Κι έτσι, βιώνει το κάλεσμα στην εγγύτητα -που ούτως ή άλλως εμπεριέχουν αυτές οι γιορτές- ως ασφυκτικό και απαιτητικό, ιδιαίτερα αν προϋπάρχει σύγχυση στην δομή της προσωπικότητάς του, και της οικογένειάς του.
Στο τέλος της ημέρας, ακόμα κι αν ο άνθρωπος βρει την ιδανική κατάσταση που ψάχνει στο εορταστικό περιβάλλον της οικογένειάς του, της συντροφικής ή της φιλικής του σχέσης υπάρχει πάντοτε ο υποσυνείδητος φόβος ότι θα την χάσει, και θα βρεθεί πάλι απογοητευμένος και μόνος.
Έτσι, συχνά πολλά άτομα έχουν την τάση να δημιουργούν διαπροσωπικές εντάσεις αυτήν την περίοδο. Εντάσεις που λειτουργούν στην συνείδηση τους ως «ζώνη ασφαλείας», η οποία θέτει μια εσωτερική απόσταση ανάμεσα στον εαυτό τους και τον άλλον άνθρωπο. Ώστε να μην απογοητευτούν σε περίπτωση που το πλησίασμα δεν πετύχει.
Συγγραφή Άρθρου: Γρηγόρης Βασιλειάδης - Ψυχολόγος
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Διαβάστε το best seller βιβλίο αυτογνωσίας & αυτοβοήθειας: «Το Ψυχοθεραπευτικό Ταξίδι: Από τον φόβο της σκιάς, στο φως της επίγνωσης», του Dr. Γρηγόρη Βασιλειάδη, Ψυχολόγου – Συστημικού – Υπαρξιακού Ψυχοθεραπευτή και Ψυχοθεραπευτή Ομάδας.
Πηγή: e-psychology.gr
- γιορτές
- χριστούγεννα
- συναισθηματική φόρτιση
- ήθη
- έθιμα
- μαγεία
- παραδόσεις
- μελαγχολία
- άγχος
- Θλίψη
- προσδοκίες
- νοσταλγικές αναμνήσεις
- «πρέπει»
- «θέλω»
- υποχρεώσεις
- ανάγκες
- εσωτερικευμένες φωνές
- χαρούμενοι
- παρεξηγήσεις
- συναισθήματα
- ελπίδα
- φόβος
- αποτυχία
- θαλπωρή
- διαπροσωπικές εντάσεις
- πλησίασμα
- «ζώνη ασφαλείας»
More...
Η Επίδραση της Υπογονιμότητας στον Ψυχισμό του Ζεύγους
Written by Ασημίνα Ερκετζίκη
Η ανάγκη για τεκνοποίηση και συνάμα η απόγνωση κι ο πόνος της αδυναμίας σύλληψης αποτελούσαν κι αποτελούν σημαντικότατο κομμάτι της ζωής ενός ζεύγους.
Η απόκτηση ενός απογόνου είναι ένα θέμα εξέχουσας σημασίας για την κοινή ζωή δύο ανθρώπων κι απορρέει τόσο από φυσικούς (βιολογική παρόρμηση), όσο κι από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες. Κάθε προσπάθεια για την επίτευξη τεκνοποίησης, συνοδεύεται από λαχτάρα κι αγωνία, οι οποίες έχουν περιγραφεί γλαφυρά σε μύθους, στην λογοτεχνία, αλλά και στην τέχνη γενικότερα.
Για τους λόγους αυτούς, όταν η σημαντική αυτή προσπάθεια, αποβαίνει άκαρπη ή αντιμετωπίζει εμπόδια, επηρεάζει βαθιά τη σχέση του ζεύγους, καθώς χαρακτηρίζεται ως κρίση στην ευημερία του.
Η κρίση αυτή με τη σειρά της επηρεάζει την ψυχική σταθερότητα των προσώπων που απαρτίζουν τη σχέση κι ωθεί το ζεύγος σε μία αγωνιώδη, συνήθως, εξεύρεση λύσης (ιατρικής ή κοινωνικής π.χ. υιοθεσία), προκειμένου να ξεπεραστεί το πρόβλημα της αδυναμίας σύλληψης.
Για τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τη δυσκολία της υπογονιμότητας, σηματοδοτείται η έναρξη μιας δυσάρεστης εμπειρίας ζωής που επιβαρύνει με πολλούς τρόπους το συναισθηματικό, κοινωνικό, επαγγελματικό, οργανικό και ψυχικό γίγνεσθαι του ζεύγους.
Σύμφωνα με την Patricia P. Mahlstedt, η εμπειρία της υπογονιμότητας νοηματοδοτείται ως «απώλεια» από το ζεύγος, που εκφράζεται ως «απώλεια συναισθηματικής σχέσης, απώλεια σχέσεων του κοινωνικού δικτύου, απώλεια υγείας και σεξουαλικής ικανοποίησης, απώλεια κύρους ή/και απώλεια ελέγχου, ελπίδας, προσδοκίας κι ασφάλειας».
Το συναίσθημα της δυσφορίας, επηρεάζει ουσιωδώς την αυτοεικόνα και την αυτοεκτίμηση του ζευγαριού, καθώς η αδυναμία τεκνοποίησης επηρεάζει την προσωπική ολοκλήρωση κι ικανοποίηση, αποδυναμώνει την ταυτότητά τους ως πρόσωπα που μπορούν να φροντίσουν και να προσφέρουν σε ένα παιδί και μέσα από τη διαδικασία ανατροφής του, να ευτυχίσουν ως ζευγάρι.
Τα υπογόνιμα ζεύγη αισθάνονται «μη φυσιολογικά» και μη αποδεκτά κοινωνικά, αυξάνοντας τα επίπεδα του άγχους, καθώς αισθάνονται ελλιπείς ως προς την ταυτότητα τους ως σύντροφοι. Επίσης, διακατέχονται από δυσκολία ενσωμάτωσης του γεγονότος της αδυναμίας σύλληψης, θέτοντας το ρόλο τους ως άνδρα ή γυναίκα υπό αμφισβήτηση. Η κατάσταση αυτή, επηρεάζει αρνητικά τον αυτό-προσδιορισμό των προσώπων, καθώς αντιλαμβάνονται την αδυναμία τεκνοποίησης ως προσωπική αποτυχία.
Οι συνθήκες ζωής κι ο σχεδιασμός του ζεύγους, επιβαρύνονται από αισθήματα αναστάτωσης στη σχέση, την σεξουαλικότητα και τις αξίες των προσώπων. Επιπρόσθετα, κλινικές μελέτες καταδεικνύουν ότι η υπογονιμότητα εκτός από το άγχος σχετίζεται και με την κατάθλιψη.
Ειδικότερα για τα αισθήματα του άγχους, θα πρέπει να αναφέρουμε πως μπορεί να εκδηλωθούν ως ανησυχία, αδυναμία συγκέντρωσης, νευρικότητα χωρίς προφανή άλλο λόγο και αίσθημα κόπωσης.
Τα συναισθήματα που διακατέχουν το ζευγάρι είναι κυρίως αυτά της θλίψης, της ενοχής, της δυσφορίας, του θυμού, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται άρνηση της δύσκολης κατάστασης. Η υπογονιμότητα αντιπροσωπεύει μια ουσιαστικά δύσκολη κι οδυνηρή διαδικασία, η οποία επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα της ζωής του ζευγαριού.
Οι γυναίκες βιώνουν υψηλότερα επίπεδα ψυχικής δυσφορίας κι αναφέρουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και ικανοποίηση από τη ζωή, καθώς για την τεκνοποίηση φέρεται ιστορικά, στερεοτυπικά να «ευθύνεται» το γυναικείο φύλο.
Πέρα από τα παραπάνω, κοινωνικοσυναισθηματικά στοιχεία, η αδυναμία σύλληψης επιδρά αρνητικά και στην ίδια την εικόνα του σώματος της γυναίκας ή του άνδρα. Τα υπογόνιμα ζευγάρια αποκαλύπτουν πως – ανεξάρτητα από τις αιτίες αδυναμίας σύλληψης – αισθάνονται ατελή και ελαττωματικά, αναφορικά με το ίδιο τους το σώμα. Ιδιαίτερα οι γυναίκες νιώθουν θυμό λόγω της αδυναμίας ελέγχου των συνθηκών στο σώμα τους. Οι προσφερόμενες ιατρικές παρεμβάσεις (φαρμακευτική αγωγή υποβοηθούμενης γονιμοποίησης), δε, επιφέρουν συναισθηματικές κι οργανικές παρενέργειες που ενδέχεται να επιβαρύνουν περισσότερο την ήδη δύσκολη συναισθηματική κατάσταση.
Πολλές μελέτες τονίζουν, επίσης, ότι η μέθοδος της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αποτελεί ιδιαίτερη πηγή άγχους για το ζευγάρι, καθώς αυτό επενδύει συναισθηματικά σε πολύ σημαντικό βαθμό σε αυτήν.
Λόγω παρουσίας πολύπλοκων ψυχολογικών παραγόντων κατά την θεραπευτική παρέμβαση, συνιστάται η επικοινωνία με ειδικό ψυχικής υγείας ή με έμπειρο επιστημονικό προσωπικό που συνδυάζει την ιατρική με την ψυχολογική δεξιότητα κι ως εκ τούτου θα μπορέσει να υποστηρίξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ζευγάρι που επιθυμεί να τεκνοποιήσει.
Είναι γεγονός πως ένα ζευγάρι με χαμηλότερα επίπεδα δυσφορίας κι άγχους έχει σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες σύλληψης.
Η αντιμετώπιση των συναισθηματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τους οργανικούς παράγοντες, να βοηθήσει στη βελτίωση της αυτοεκτίμησης του ζεύγους και να καλύψει όλα τα στάδια μίας υποβοηθούμενης προσπάθειας γονιμοποίησης με ασφαλή συναισθηματικά τρόπο.
Εκτός από την υποστηρικτική ψυχολογική βοήθεια, σημαντική είναι κι η εμπεριστατωμένη ενημέρωση του ζεύγους για την ακριβή κατάσταση και τις πιθανές εξειδικευμένες λύσεις.
Η ιατρική ενημέρωση κι η συναισθηματική ενημερότητα και στήριξη, βοηθά τα ζεύγη να προσαρμοστούν στο στάδιο της ακολουθίας λύσεων κι ως εκ τούτου τη σημαντική μείωση του άγχους που προέρχεται από την απειλή της άγνοιας.
Κάθε θεραπευτική παρέμβαση τέλος, επιδρά θετικά καθώς από μόνη της αποτελεί το πρώτο βήμα προς της επίλυση του προβλήματος και την ανάκτηση του ελέγχου προς την κατεύθυνση του ελέγχου και την πραγματοποίηση ενός ιδιαιτέρως σημαντικού στόχου: της τεκνοποίησης.
Χαρίκλεια Μανουσάκη, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας
Βιβλιογραφία:
Integrating Sex And Marital Therapy: A Clinical Guide, Gerald R. Weeks, 1988
Chapter 7: The Crisis of Infertility. An Opportunity for Growth, by Patricia P. Mahlstedt
Πηγή: psychografimata.com
Μindset: μπορεί μία λέξη να κρύβει μέσα της το νόημα της επιτυχίας;.
Υπάρχει μία πολύ σημαντική λέξη που δεν βρίσκεται όμως στο ελληνικό λεξιλόγιο. Ο λόγος για τη λέξη “mindset”, η οποία δεν μεταφράζεται επακριβώς στα ελληνικά, θα λέγαμε όμως ότι είναι πολύ κοντά με την έννοια της νοοτροπίας και του τρόπου σκέψης.
Η έννοια αυτή αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια από την καθηγήτρια ψυχολογίας του Stanford, Carol Dweck, η οποία στο βιβλίο της “Mindset: The New Psychology of Success” αποκαλύπτει πωςη άποψη που σχηματίζουμε για τον εαυτό μας καθορίζει την εξέλιξη της ζωής μας και επομένως, η αληθινή επιτυχία εξαρτάται από τον τρόπο σκέψης και τη νοοτροπία μας.
Τύποι νοοτροπίας
Σύμφωνα με τη θεωρία του mindset, υπάρχουν δύο μορφές νοοτροπίας, τις οποίες αποκτάμε από πολύ νεαρή ηλικία, και αυτές είναι που καθορίζουν σημαντικό μέρος της συμπεριφοράς μας, της σχέσης μας με την επερχόμενη επιτυχία ή αποτυχία σε κάθε τομέα της ζωής μας και επομένως και την ψυχική μας ισορροπία. Οι δύο αυτές μορφές είναι η σταθερή νοοτροπία και η νοοτροπία ανάπτυξης.
Η πρώτη από αυτές σχετίζεται με την αντίληψη ότι η νοημοσύνη μας είναι έμφυτη, οι ικανότητές μας συγκεκριμένες και σταθερές και συνεπώς δεν υφίστανται αλλαγές. Άνθρωποι με σταθερή νοοτροπία τείνουν να συνδέουν τον βαθμό ευφυίας τους με την αξία τους ως άνθρωποι, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να δοκιμάζουν νέα πράγματα και να απομακρύνονται από τις δυσκολίες, φοβούμενοι την πιθανή αποτυχία.
Από την άλλη, η νοοτροπία της ανάπτυξης πρεσβεύει ότι η νοημοσύνη είναι αναπτυσσόμενη και οι ικανότητες μπορούν να βελτιωθούν με συνεχή προσπάθεια και αφοσίωση. Οι άνθρωποι με νοοτροπία ανάπτυξης πιστεύουν, δηλαδή, ότι οι ικανότητες και η απόδοσή τους μπορούν να αλλάξουν με το πέρασμα του χρόνου, την προσπάθεια και την εμπειρία και βασίζονται όχι τόσο στο αποτέλεσμα των πράξεων τους αλλά στη μάθηση και τη δημιουργικότητα. Παράλληλα, δεν φοβούνται την αποτυχία, αντιθέτως, την θεωρούν στάδιο της επιτυχίας. Την επεξεργάζονται, μαθαίνουν από αυτήν και προσπαθούν να κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις ώστε στο μέλλον να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ο δρόμος προς την επιτυχία
Παρ’ όλο που υπάρχουν αυτές οι δύο διακριτές κατηγορίες νοοτροπίας, υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που μπορεί να συνδυάζουν και τις δύο αυτές μορφές, και φυσικά υπάρχουν τρόποι που οδηγούν στην υιοθέτηση της νοοτροπίας της ανάπτυξης, με καλύτερα αποτελέσματα όταν ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από νεαρή ηλικία.
Αρχικά, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε και να κάνουμε τα παιδιά να κατανοήσουν ότι ο εγκέφαλος μας μπορεί να αλλάξει. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις και καλούμαστε να τις αντιμετωπίσουμε, είναι πιθανό να αναπτυχθούν νέες συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων και έτσι ο εγκέφαλος μας να αναπτύξει νέες δυνατότητες.
Εκτός αυτού, σημαντικός στην πορεία αυτή θεωρείται ο έπαινος, αυτός όμως που σχετίζεται με την προσπάθεια και την επιμονή και όχι με την ευφυία και το ταλέντο. Με αυτόν τον τρόπο κατανοούμε ότι η επιτυχία δεν έρχεται αυτόματα αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε και να εξελιχθούμε μέσα από τις δυσκολίες.
Τέλος, και ίσως σημαντικότερο, είναι να εισάγουμε στο λεξιλόγιό μας τη λέξη «ακόμα». Για παράδειγμα, η φράση «δεν το κατάφερα» έχει μεγάλη διαφορά από τη φράση «δεν το κατάφερα ακόμα», καθώς η πρώτη επιδεικνύει περιορισμένη δυναμικότητα, ενώ η δεύτερη επιδεικνύει πίστη στις ικανότητες μας και αισιοδοξία για το μέλλον μας.
Αυτό που προκύπτει από όλα τα παραπάνω είναι ότι o τρόπος που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας θα καθορίσει τελικά εάν θα εξελιχθούμε ή θα παραμείνουμε σταθεροί. Αναπτύσσοντας τη νοοτροπία ανάπτυξης μπορούμε να επιφέρουμε μικρές ή μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, που θα μετατρέψουν την επικριτική στάση σε μάθηση και δημιουργικότητα. Και για να επέλθουν αυτές οι αλλαγές αυτό που χρειάζεται μπορεί να είναι τόσο απλό, όπως η προσθήκη μίας μικρής λέξης στο λεξιλόγιό μας.
Τριανταφυλλιώ - Μιχαέλα Ταρσάνη
Ψυχολόγος
Βιβλιογραφία:
Dweck, C. S. (2007). Mindset: The New Psychology of Success. New York: Ballantine Books.
Πηγή: psychologynow.gr
Να γιατί πήρα ανθοϊάματα. ...ένας απ’ τους λόγους.
Αγαπημένε μου γονιέ, Θυμάσαι;
Κάθε φορά που θύμωνα μου έλεγες να σωπαίνω.
Κάθε φορά που θύμωνα μου έλεγες ότι αυτό δεν είναι δείγμα σεβασμού στο πρόσωπό σου.
Κάθε φορά που θύμωνα μου έλεγες να δώσω τόπο στην οργή.
Κάθε φορά που θύμωνα εσύ θύμωνες περισσότερο για να καλύψεις το θυμό μου.
Κάθε φορά που θύμωνα με έβαζες τιμωρία που τόλμησα να υψώσω τη φωνή μου.
Κάθε φορά που θύμωνα "έκλεινες τα αυτιά σου" γιατί δεν άντεχες το θυμό μου.
Θυμάσαι;
Όλες τις φορές που το συναίσθημα αυτό δεν είχε κανένα μέλλον να εκφραστεί και κυρίως να ακουστεί γιατί ήταν τόσο ενοχοποιημένο.
Όλες τις φορές που εσύ από τη θέση του γονιού είχες αυτό το δικαίωμα, αλλά εγώ από τη θέση του παιδιού όχι.
Όλες τις φορές που με δίδασκες για το πόσο "κακό" συναίσθημα είναι ο θυμός.
Εγώ πάντως θυμάμαι...
Πώς μπορώ άλλωστε να ξεχάσω όταν πια ο θυμός μου έχει εσωτερικευθεί τόσο πολύ που, αν τολμήσει να ξεμυτίσει, ξυπνάνε όλες εκείνες οι προσπάθειες για καλή διαγωγή και καλή συμπεριφορά.
Γιατί, έστω και αργά, κατάλαβα ότι δεν υπάρχει πιο χρήσιμο συναίσθημα από το θυμό, αρκεί να του επιτρέπεται να εκφράζεται, να επικοινωνείται χωρίς φόβο και ενοχές, ώστε να μην γιγαντώνεται, να μην στρέφεται κατά του εαυτού και να μην εκφράζεται καταστροφικά ως μια απέλπιδα προσπάθεια να "ακουστεί".
Θυμάμαι και ξέρεις κάτι αγαπημένε μου γονιέ;
δε φοβάμαι πια να θυμώσω,
δε φοβάμαι να εκφράσω την ενόχλησή μου,
δε φοβάμαι να συγκρουστώ και να έρθω σε ρήξη, προκειμένου να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, τα θέλω μου, να θέσω τα όρια μου ή και γιατί όχι προκειμένου να αλλάξω τα κακώς κείμενα της ζωής μου.
Θυμάμαι, αλλά δε φοβάμαι πια
Πηγή: https://www.facebook.com/FlowerRemediesAll/
ΔΕΙΤΕ επίσης το κανάλι μας και τα σχετικά βίντεο που έχουμε ετοιμάσει και μπορεί να σας φανούν χρήσιμα.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση επικοινωνήστε μαζί μας καθημερινά στο 2414003141 ή στο 6970420110
Για να λαμβάνεται τακτικά τα νέα μας, κάνετε την εγγραφή εδώ.
Μιά φορά και έναν καιρό ήταν ένα μέρος όπου όλοι οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι, ενωμένοι, μονιασμένοι, γεμάτοι, «χορτασμένοι» όχι «Φουσκωμένοι», μαζί τους ζούσε η Αυτογνωσία, στο χωριό αυτό.
Μαζί με τους ανθρώπους κατοικούσαν η Εμπιστοσύνη, η Επιείκεια, η Υποστήριξη, η Συμπόνια, η Αποδοχή, η Αλήθεια, η Γενναιοδωρία, η Αθωότητα, η Ωριμότητα, η Παιδεία, οι Αναμνήσεις, οι Εμπειρίες, το Παρελθόν, η Γνώση και η Χαρά.
Όλοι ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους, επικρατούσε η Μαγεία.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Αν σου έλεγε κάποιος πώς μπορείς να ζεις σε αυτό το μέρος του παραμυθιού, αν σου ελεγε κάποιος πως μπορείς να βρεις τις λύσεις που ψάχνεις, πως μπορείς να μάθεις τις αιτίες για όσα σου συνέβησαν και όσα σου συμβαίνουν, και σου άφησαν τα σημάδια τους.
Με μια απλή λέξη: να μάθεις ΕΣΕΝΑ!
v Τι θα επέλεγες;
v Θα το τολμούσες;
v Θα χαιρόσουν;
v Θα φοβόσουν;
v Θα το έκανες το βήμα;
Βέβαια πριν ξεκινησεις, οφείλω να σου πω και οφείλεις να ξέρεις, πως αφου θα επιλέξεις να κάνεις το βήμα προς το χωριό του «παραμυθιού», θα Αλλάξει η ζωή σου, θα πας σε άλλη...Γη, θα ταρακουνηθείς, θα πονέσεις, θα κλάψεις, θα θυμώσεις, θα γελάσεις, θα αγαπήσεις και θα αγαπηθείς, θα δεις με άλλα μάτια τον κόσμο, εσένα, τους δικούς σου ανθρώπους, θα γεμίσεις με Χρυσόσκονη, θα γνωρίσεις τη Μαγεία της στιγμής, του παρόντος, τη Μαγεία να ζεις το Τώρα, χώρις να κοιτάς το Μέλλον αλλά ούτε να σκέφτεσαι το Παρελθόν.
Ο δρόμος δεν είναι ευκολος, έχεις να αντιμετώπίσεις πολλά εμπόδια, πολλά διλήμματα, πολλές αναβολές, πολλές παλινδρομήσεις, πολλές «σειρήνες», αλλά και πολλή ώθηση και εσωτερική πίεση για να συνεχίσεις να πορεύεσαι και να φτάσεις εκεί που θέλεις.
v Πως θα συμβεί αυτό;
v Πως θα το πετύχω;
Μαγικά, τόσο «απλά» και τόσο «πολύπλοκα»!
Το κύριο συστατικό και το πρώτο βήμα είναι να θέλεις να μάθεις εσένα, να γνωρίσεις όλα τα κομμάτια σου, και τα «καλά» και τα «άσχημα».
Να αγαπήσεις με το μυαλό και την καρδιά σου ΕΣΕΝΑ. Να αφήσεις να γνωριστούν η λογική σου και τα συναισθήματα σου.
«Κοίτα, σκέψου, νιώσε και ζήσε αδιάκοπα... και θα δεις να γεννιέται μέσα σου, σιγά σιγά, αυτή η συνεχής συνειδητοποίηση του εαυτού σου και όσων σε αφορούν. Κι όταν θα είσαι πλήρως και απολύτωςενσυνείδητος, τότε θα βγεις αβίαστα απο το παρελθόν και απο το μέλλον, και θα Αγκυροβολήσεις στο Παρόν.
Και θα καταλάβεις ότι η ΑΠΟΔΟΧΗ είναι, τελικά, ένας χώρος ελευθερίας που κατοικείται μόνο απο όσους έχουν καταργήσει την έννοια του κατεπείγοντος.» (απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ, «Από την άγνοια στη σοφία, το ταξίδι της Σιμρίτι», opera animus)
Ένα μαγευτικό μέσο για την άλλη.. Γη είναι η ψυχοθεραπεία, τόσο η ατομική όσο και η ομαδική, δεν είναι το μοναδικό μέσο, αλλά είναι το πιο ασφαλή, συντροφικό, μοναδικό όπως άλλωστε είσαι και εσυ.
Δεν είμαι δειλός, αλλά Τολμηρός, γιατί δε Φοβάμαι να με Γνωρίσω και να με Δω.!
Σήμερα θα ταξιδέψουμε μέσω των ομαδικών Συστημικών Αναπαραστάσεων του Hellinger & της κας Κονταξή Έφης
Η ομάδα ενώνει τους ανθρώπους, τους φέρνει σε επαφή, πιο κοντά. Άνθρωποι άγνωστοι, γεμάτοι με μια ιστορία, με μια διαδρομή, γεμάτοι φορτία ίσως γνώριμα κάποιες φορές άλλες πάλι διαφορετικά. Το κοινό σημείο είναι ένα, η Επαφή, η Ένωση μεταξύ τους και ένα δέσιμο που δίνει ζωή, δίνει Πνοή! Δίνει ΖΩΗ, ΑΝΑΣΑ.
Η συστημική αναπαράσταση είναι θεραπευτική, είναι μια ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ θεραπεία ψυχής, συστημάτων (οικογενειακών, ατομικών κτλ), ενέργειας, ΑΛΛΑ ΚΑΙ του ίδιου του ατόμου.
«Θεραπεύει» χωρίς να ΤΟ ζητήσεις, αρκεί να είσαι ανοιχτός/η να δεχτείς «το Δώρο», δεν χρειάζεται να ξέρεις απο πριν τι είναι αυτό που θα πάρεις, όπως το μικρό παιδί ανυπομονεί στη λέξη Δώρο, χωρις να το νοιάζει τι είναι αρκεί και μόνο ότι θα λάβει κάτι που μέχρι πριν δεν είχε και θα παίξει, θα το αξιοποιήσει.
Μόνο με δώρα φεύγεις απο ένα ομαδικό συστημικό εργαστήρι, και Πάντα τα δώρα που σου δίνει είναι τα πολυτιμότερα και όσα έχεις ανάγκη και χρειάζεσαι, δεν είναι αναγκαίο να το ξέρεις το μόνο που είναι αναγκαίο είναι να Εμπιστευτείς, ή αν έχεις καποια δυσκολία, κανένα πρόβλημα είναι φυσιολογικό να αντιστέκεσαι.
Απλά Άνοιξε την Αγκαλιά της Καρδιάς σου και δέξου ό,τι έρχεται και ό,τι θα έρθει.
Απλά κάν΄το & ΘΑ ΔΕΙΣ! J
Αποστολία Ευρ. Χαρμάνη MA, MSc, PhD©
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας- Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια,
Ειδική Παιδαγωγός
Popular Post
Blog Category
Εντελέχεια
Το Εντελέχεια είναι ένας «πολυχώρος» με κατεύθυνση προς την απόκτηση ποιότητας ζωής, ψυχικής ανάτασης, σωματικής υγείας και ευεξίας και προς την ανάπτυξη υγιών διαπροσωπικών σχέσεων, επαφής, αυτογνωσίας.
Τι νέο υπάρχει
Εκδηλώσεις
- Foodship 16-07-2019
- Proton NLP Practitioner Certification© 03-07-2019
- Το Τραγούδι του Έρωτα 01-07-2019